We zijn vertrokken…

Zondag 29 mei – 3 BF – zon – Uitwellingerga > Uitwellingerga
Nadat we meerdere appjes van personen hebben ontvangen wanneer ze ons kunnen uitzwaaien, besluiten we hier toch maar een momentje van te maken. We appen iedereen dat ze aankomende zondag kunnen komen zwaaien. Al lang wetende dat we dat qua planning niet gaan halen, zo moeten we maandag nog met Mariia naar het ziekenhuis en zijn we nog bezig met de laatste klusjes. Zo installeert Joris die zondag nog de techniek om op de radio de marifoonkanalen uit te luisteren, waarbij gebruik wordt gemaakt van de VHF-kabel in de mast. Worden er nog boodschappen gekocht, tentjes genaaid en kleding ingepakt. Maar zondag om 15uur staan we alle drie, keurig in onze crew-outfit, ‘klaar’ op de steiger. Oma kipje, Elze en Luuk zijn vanuit Assen op bezoek bij oma en staan in de tuin klaar. Hans Huiskes is vanuit Amsterdam naar Friesland gereden om te zwaaien. Brecht en Teska waaien aan, Sil is er, Joris en Ruben en natuurlijk onze bewoners Mariia en Volodya. We knuffelen, krijgen cadeautjes mee (niet geheel volgens het inpakprotocol) en zwaaien uit. We willen nog even hijsen voor de mooi, dat gaat alleen niet zo soepeltjes helaas. De grootzeilval zit ergens vast, als we daarna nog een keer langsvaren staat alleen Brecht nog op de steiger. We steken het PM over de Holle Grêft in, om nog even gedag te zeggen tegen de Dolte. Daar zetten we de AIS weer uit, en draaien om: op naar huis! Joris en Ruben komen ons tegemoet varen in het Waarschip, schieten nog wat plaatjes en vertellen dat de kust veilig is. Zo leggen we een uurtje later weer aan op de steiger. Zó en nu is het echt tijd voor de laatste klusjes.

Woensdag 1 juni – 0 à 1 BF – regen – Uitwellingerga > Leeuwarden
Klusjes die er stiekem nog best veel waren, worden afgerond. Want hoe langer je thuisblijft, hoe meer klusjes je ook blijft bedenken. Vandaag staat het échte vertrek gepland, keurig op 1 juni zoals altijd al op de planning stond. Dinsdagavond nog op de borrel bij Opa Willem met Jantje en ’s ochtends om half tien staat oma weer in de tuin. Dit keer om echt gedag te zeggen. De thermoskannen zijn gevuld en dan is het na tien uur tijd om te vertrekken. Gertie, Jantje, Willen, Ruud en Margriet (buren die doorhadden dat de boot gewoon weer aan de steiger lag) staan klaar om te zwaaien. Oma, Mariia en Volodya staan op onze steiger. Als we los gooien komen ook de overburen naar buiten om te zwaaien. We draaien het PM op met een traan, want deze keer is het voor het ‘echhie’. De wind laat wat van zich af weten en we besluiten het Sneekermeer op te gaan om daar wat te kunnen dobberen. Langzaam betrekt de lucht en begint het te sputteren. Mama stuurt ons naar binnen, zodat we niet meteen alles (x3) nat hebben. En dan gaat het helemaal los, Neel toch naar buiten om het grootzeil te strijken. Ondertussen overleggen we wat; aanleggen op het starteiland? We zien een flits en onweer, mama bedenkt zich niet en gooit het nieuwe anker overboord en komt ook snel naar binnen. Daar zitten we dan, om ons heen stormt het. Is het papa van boven die ons waarschuwt ‘’waar zijn jullie aan begonnen?’’ 

Als het weer wat opklaart gaan we door de sluis van Terhene en leggen daar bakboord uit aan in de haven en schuilen zo voor de volgende bui. Hetzelfde doen we bij de brug van de Oude Schouw. Als de zon schijnt hangen we snel al het natte spul uit en zo scharrelen we verder. Wergea gaan we binnendoor, daar is het erg smal maar ook erg idyllisch. Daarna weer donkere lucht, we leggen aan maar de bui lijkt over te trekken. Alle bruggen in Leeuwarden zijn tussen 16u-18u gesloten dus we blijven liggen. Een mooi moment om onze geplastificeerde Qwixx uit te proberen: dan valt de bui alsnog en worden we gedwongen het potje binnen te vervolgen. Om half zes gooien we weer los en zeilen Leeuwarden binnen, helaas na één brug stranden we voor de spoorbrug. Twintig minuten wachten, zijn precies genoeg om de eerste bootmaaltijd in elkaar te flansen en daar een paar happen van de te nemen. Na de Hermesbrug krijgen we al ’n appje van oma: of we in Leeuwarden slapen of nog varen. Zo’n AIS laat niks aan de verbeelding over. Drie bruggen daarna leggen we aan, in het avondzonnetje. We drinken een drankje op het terras en zeggen dat het weer zo had moeten zijn, nu alleen nog maar beter? De eerste dag zit erop, nog vele te gaan. 

Donderdag 2 juni – 2 à 3 Bft – zon – Leeuwarden > Lauwersmeer
Half negen komt de havendame geld halen, dan pas hebben we de code voor het toilethok. Direct na het ontbijt door de laatste twee bruggen van Leeuwarden. Zeilen omhoog, zo dobberen en peddelen we door het mooie Snakkerburen. De Dokkumer Ee is prima te bezeilen, af en toe knijpen bij huizen of ’n bomen rij, soms peddeltje erbij en soms zomaar 3 knopen. Langs Bartlehiem, weer geen tegeltjesbrug te zien. Net tijdens de lunch in Burdaard, maar daar doet de brugwachter niet moeilijk over, we krijgen gelijk rood groen. Zeilen neer even brommer bij en na 2 bruggen snel weer uit en zeilend verder. We spreken meerdere keren nog onze bewondering uit, dat Maarten v/d Weijde dit zwemmend deed. Soms roepen we de brug op via de marifoon, soms kan ’t ook via de app en vaak hebben ze ons al gespot. Ons bootje ontvangt drie complimentjes. Net voor de invaart Dokkum motort Great Brittain ons voorbij: ‘’you’re putting us to shame’’ en dus rollen ze de fok uit. Zo blijft de Epicurious achter ons, hun doel is ook Zweden en zo kletsen we wat. Langs de molens van Dokkum, prachtig. We leggen na de derde brug aan. Halen een ijsje, bekijken de fontein en branden een kaarsje in de kerk voor Erik en een behouden vaart. Aldi Dokkum zorgt ervoor dat we straks een luxe maaltijd kunnen maken. De wind lijkt iets minder maar toch blijft alles te zeilen en wat een genot na dat gemotor van gisteren. We liggen in ons eentje in de sluis bij Dokkumer Nieuwe Zijlen en als we na de sluis ons zeil weer hijsen, varen we een rood pompeblêd voorbij. Oant sjen staat er in witte letters op, maar op de kaart zijn we nog in Friesland. Dat komt ook mooi uit, want dat betekent dat er nog Marrekrite plekjes zijn. We twijfelen even of we er qua diepte passen en leggen dan aan bij vier andere bootjes. Krijgen een complimentje van onze buurman en koken de luxe pastamaaltijd. Daarna maken we een wandeling door het vogelgebied, vanaf het uitkijkpunt zien we het Lauwersmeer onder een mooie avondzon. Morgen is het tijd voor een nieuwe provincie en ‘thuis’ echt achter ons te laten…