augustus 2019

8 juli Circe wordt vandaag 18 jaar en ik realiseer mij dat pas ’s avonds in bed, als Noor al slaapt en Neel nog een zwakke reactie geeft, vergeten haar te feliciteren. Omdat ik als eerste in de punt slaap zal dit ook tot morgen moeten wachten. De meiden zijn vroeg terug uit Amsterdam van een festival en Nunspeet waar Justin & Robin hun clean sister hebben ontmoet. Oma wil na de keuringsarts voor haar rijbewijs nog even langs komen, nou tegen die tijd zijn we nog steeds van alles aan ’t inpakken. Twijfel wel of geen rif… vertrekken we zonder, rond ’n uur of 2. Op de motor door onze eigen grote brug en PM aquaduct, gelijk zeiltjes op in de Westerbregesleat, ruime wind op PM, zullen we dan toch naar Lemmer, goed bezeild. We kijken of de Jeltesleat richting Heeg dat ook is en dat gaat onze beslissing worden. Prima hoog aan de wind, tijd voor koffie en thee, we zien geen muizenlijken meer rond Jeltesleat aquaduct en vliegen over het Hegemar, was een rif toch wel relaxter geweest, maar de Zeekraai houdt zich top.

Gaastmeer na een paar x kruizen als eindbestemming van vandaag ? Nee, toch maar de Yntemasleat in, brommer aan en strijken. Marboei dan maar, nee daarvoor waait het wel hard. Ziet Neel ineens de vuilwatertank platform + wc ! bij mega veel Marrekrite plekjes, ja dat is een mooie optie. Dus hoge wal op de Grutte Gaastmar net voorbij de knik in de steiger. Is een prima 1ste nachtplek, hup Robby van boord en eiland verkennen. Ontzettend veel bloemen, 2 vennetjes waar je omheen kunt wandelen en ships tja ook Duitsers met een hond 🙁 We lezen wat, warmen de soep op, spannen ’t groene tentje tegen de regen, die later ook valt, warme melk en te kooi. Mama mag als eerste in ’t vooronder, nou dat heb ik geweten, slechte onrustige nacht.

9 juli Oke gelijk maar opbiechten, ik maak zelf een Henk manoeuvre. Na een echte wc, yoghurt met cruesli & insecten, plasje van Rob, spreken we door, hoe we willen wegvaren. Grootzeil aan de steiger hijsen, fokje bak en omdraaien richting vaargeul Workum. Voor de zekerheid en de ervaring met H&L wel de motor bij. Bedenk ik, ga toch achteruit de motor bij zetten, kan Neel niet de lijn op de kant houden, gaan we toch zeilen richting steiger, ships en nu… Neel reageert snel en adequaat, vol motor bij en draaien, lekker mama. Motorzeilend naar de spoorbrug Workum, even langs de wachtsteiger, moet Rob zo nodig een balkoefening laten zien, even wachten voor de brug bij Workum moet Rob boven op een meerpaal springen, levert wel mooie plaatjes op. Aanleggen bij Jose en Henk, water halen en relaxed als enige bootje door de stad en gelijk groen/ rood voor onze eerste keer door de sluis. Een bevreesd en emotioneel moment, al is dat aan de keurige manoeuvre niet te zien. € 5,- ingeleverd en toch maar niet meer naar de bakker, zeilen hijsen en koers uit zetten naar de Kreupel. Daar heb je toch ook handige apps voor, nog snel 1 downloaden, lekker op tijd en goed voorbereid 🙂

Op ’t handje over de kaart 220 graden sturen en tussen duim en wijsvinger lijkt het 15 mijl. Blij dat het rif er in zit, ruime wind vliegen we richting  Stavoren, Andijk, Medemblik. Noor valt op het voordek in slaap, Neel bedenkt dat als de 5 windmolens in 1 lijn staan, we toch echt dichtbij de Kreupel moeten zijn. Gelukkig weten we vanuit Erik’s logboek dat je ’t vogeleiland inderdaad op het allerlaatste moment pas ziet. Visstaken inzicht, noordkardinaal, dus motor aan, tegen de wind in strijken, oef en dan merk je ineens de zwel en de golven veel heftiger, maar het gaat keurig, Neel legt rechterkant aan de steiger aan, oeps wat zegt dat bord, verboden voor huisdieren 🙁  De SBB vrijwilligster vraagt gelijk tijdens het aanleggen wat de bedoeling is. Nou iig even de poes uit het zicht houden, gelukkig is Rob uitgeput, heeft in de boot gepoept en was echt een beetje katterig, maar straks wil ze echt wel even op de steiger bij de buren kijken. De meiden mogen toch echt geen gebruik maken van het toilet, dus dan maar net als de vogels tussen de rotsen.  Foto shoot met Rob en ’n selfie met deze 4 dappere ladies !

Voor het te kooi gaan, strooien we een beetje as van Erik uit, voor altijd op de Kreupel, de plek waar hij 1x per vaarseizoen naar toe wilde. Nog een extra spring zetten voor als de wind draait’s ochtends blijkt dat windfinder het goed had en staat de wind op de kont, snel mijn ochtendduik, die blijkbaar volgens het bord ook niet mag, ontbijten, thermoskannen vol. Palaveren over het wegvaren. Noor vaart keurig op zijn achteruit weg, direct buiten hijsen, alles gaat perfect behalve de communicatie en feedback naar elkaar, positief bedoeld, verkeerd ontvangen, evalueren, verdriet, jammer want dat willen we alle drie niet. Maar was ook een bijzonder verwerkingsmoment.

De wind is gunstig voor Makkum, goed plan, tussen de vingers 19 mijl, als Noor contact heeft met Circe rijden zij net op de afsluitdijk, die wij al in het zicht hebben. Pal voor de wind zetten wij, rijkelijk laat, de boom er in, dan ligt ze een stuk rustiger. In het vaartje naar Makkum rollen we de fok weg, maar op ‘ t grootzeil gaan we aan de wind best hard naar de haven, zou dat mogen, de andere boten hebben allemaal geen zeil en kijken ze nou boos naar ons ? De box naast de Gaia is leeg, Neel schuift haar er keurig in, onze lijnen zijn te kort, wat is die nieuwe blauwe Gaia dan enorm. Marco oppert morgen is Vlieland bezeild, das mooi want daarna wil de Gaia via de Noordzee naar cuxhaven, top. Ja dat bedoeld hij niet, vrijdag is de wind weer gedraaid en kan je dus terug naar Harlingen. Ehhh 17.30 snel met Noor naar de watersportwinkel met de Volvo om Waddenzeekaarten te kopen. Oma belt voor de route, want ze komt Noor haar P(ropedeuse) vieren en Rob halen.

Tijdens het toetje ga ik nog even bij Marco zitten om de komende 2 dagen goed door te spreken en of we de juiste beslissing nemen. Volgens hem  kunnen we uitslapen, wie haalt de broodjes, hoedje vd Koning, Bas is de laatste, zelfs oma is sneller. Vrijdag moeten wij dan wel vroeg weg om het tij weer mee te hebben. Ik wil beslist 1 beMANningslid extra mee omdat Noor dan vrijdags mee naar Scandinavië vaart. Harm is met stip nummer 1, maar tja hoe krijgen we iedereen naar Vlieland ? En dat laatste stuk tegen de wind in en een stukje open zee. Terschelling is een veel beter optie, Marco is direct om 🙂 Sietske kan niet, Harm moet thuis blijven vanwege de 3 dagen oude pups, Monique gaat nóóit van het eiland en heeft nu een concert aan de wal. Gert is druk met een bedrijf, en moet naar de Markerwadden, buurman Paul moet werken, dus surf ik nog even door mijn telefoonlijst, Kees & Adrienne, bingo, meester Kees is 12u klaar op het VMBO en vindt het tof om mee te mogen. Ehhh loopt dat goed met het tij ? Noor ligt al op bed, Neel en ik bestuderen nog even de net aangeschafte kaarten en getijden tabel. Twijfel al om, Marco leg nog eens uit, want wij zouden zeggen dat we donderdag vroeg moeten varen. Verrek verkeerd gekeken, Bas hoeft geen broodjes te halen want de wekker gaat om 4.45, 05.30 varen, inslapen lukt natuurlijk niet, spannend, allemaal beren op de weg.

11 juli He ladies , roept Neel, het is al 5.05 mijn wekker heeft niks laten horen, de waterpomp van Karin & Marco heeft ons gewekt. Snel 2 thermoskannen vullen, kleren aan, plassen en trossen los. De Gaia gaat iets later en wil nog tanken, maar ze halen ons natuurlijk makkelijk in. We hijsen wel, maar vooral de motor brengt ons snel bij de sluizen van Kornwerderzand. Gaia links voorin, wij rechts en nog maar 2 bootjes achter ons, zo gaat de grote sluis perfect, bij de brug afsluitdijk, realiseer ik dat boten voor je , ook ineens achteruit kunnen varen, phh afstand houden en aansluiten blijft moeilijk inschatten. In de boontjes besluiten we ’t rif eruit te halen, we gaan prima, koffie / thee & ontbijt. Neel ziet iets zwemmen, ze durft ook ( nog ) niet te zeggen wat, maar Noor ziet het ook, ’t heeft een vin, wauw wel een x of drie zien we samen de bruinvis duiken, welkom op het wad. Ruime wind gaan we richting Harlingen, zelfs even melkmeisje, boom er in, boom eruit. De gele recreatie staken wijzen ons de weg, de big 5 passeren ons, de Friesland, Vlielandboot, Tiger, Noordnederland en ja de Koegelwieck. De Gaia komt terug zeilen, wat ontzettend fijn en lief, zij en wij maken mooie foto’s die we gelijk trots door appen naar ’t thuisfront. Eind van de Polledam, schuin oversteken naar de volgende recreatieroute, kunnen we weer ’n beetje afvallen, voordat we aan de wind de Blauwe Slenk in gaan. Griend is vaag door ’n buitje, mag geen naam hebben, maar het zicht wordt wel iets minder. Ideaal de Gaia laat ons steeds goed zien waar we heen gaan en waar we iets af kunnen steken. Voor de Vliereep slaan we af richting West Meep, rond de oost kardinaal is het even spannend, Koegelwieck ruimte geven en de Friesland ( alweer ) komt best dichtbij, nu wel toeristen aan dek, Noor zwaaien ! Slenk is hoog aan de wind, wat kan ons bootje dat toch perfect. Noor haalt de box naar buiten en we swingen op Ritselaar, Don Julio met hun lekkage, lachen man. Als we mijn guilty pleasure op mag, is het even zoeken Price ( darling ) Nikki. Een zeehondenkoppie maakt dat het swinguurtje weer voorbij is. De Gaia is de laatste West kardinaal al voorbij, dus durven we niet af te steken, de meiden mooi op de foto met de Brandaris op de achtergrond.

Kaat een live lokatie gestuurd, want Marco had de eta van 12u best goed.

Bij SG27 strooien we nog een beetje as van papa uit, wat zou hij trots zijn geweest. Maar zie je kerk en toren staan, is het varen nog niet gedaan appt Gert. Klopt, strijken, motor aan, gelukkig geen grote boten als wij de haven invaren. Emotioneel tuffen we langs de bruine vloot, maar we moeten ons nog even herpakken, wat wacht ons in de jachthaven ? K & M gaan nog even bunkeren en liggen links, he ? dat deden ze toch in Makkum. Wij gaan in het dokje voor kleiner dan 9 meter en maken een keurig kort bochtje rechtsom en liggen 3 dik zomaar in West, ontlading tranen, knuffels. Ik gloei van trots, dit kunnen we dus ‘gewoon’ , wat een girlpower ! Koffie, Kaat op de steiger is toch weer heftig en fijn.

Wat ook ’n bijzonder gevoel, we zijn zomaar ongepland op ons eiland, op eigen kiel. Kunnen we toch naar de puppies bij Harm & Monique kijken en Hans alvast voor z’n verjaardag feliciteren. Met Bas ga ik nog een x naar ’t Hoge land, want dan legt Harm mij de marifoon uit, handig dan kunnen we hem ook gebruiken. Nog tips voor goeie weerapps en dan mag Bas in een echte landrover voorin terug naar de haven. Uiteraard wil Harm even aan boord, Noor slaapt, Neel is na een powernap alweer fit. Tentje doet z’n werk, want het regent af en toe. Marco komt een biertje drinken en even de reis doorspreken, zo lief al die aandacht. We maken macaroni en gaan voor het toetje wandelend naar de Walvis, langs het hoge duin terug, wauw we zijn gewoon op Terschelling, ik moet nog steeds landen. Douche party met de meiden en heerlijk super voldaan te kooi. Ach jongen wat mis je toch een hoop mooie dingen …

De volgende ochtend 7u op, Noor moet 7.30 opstappen, ontbijten doen ze wel op de Noordzee. Ze glijden mooi relaxed de haven uit, op naar das NOK. Neel en ik aan het ontbijt en even wachten met de wandeling tot we hebben verhaald, de buurman voor ons wil graag aan de steiger, prima komen wij langszij, liggen we straks mooi buitenop. Ehhh die vader verwacht veel van zijn zoon, maar doet zelf vreemde aanleg zaken en wij zitten aan hun vast. Gelukkig is zijn zoon sterk en best slim, dus het gaat net goed en liggen wij klaar voor de afvaart straks. Dus snel een wandeling naar de Stilen, Hein even uit zijn slaap houden en strepsils kopen, want Neel haar keel is niet best.

Om 12.30 is meester Kees gearriveerd en kunnen de trossen los. Eerste stuk is nog tegen de wind in, dus iets langer de motor bij en de wind is al aan het draaien, zoals verwacht, nog zwak, maar in de Slenk komt de stilte en de zeehondjes 1 voor 1 bij ons kijken. We kletsen bij en varen al veel relaxter terug. ‘Kees niet tussen de boeienlijn zakken, ook af en toe even achterom kijken.’ Vlak voor Harlingen horen we 1 donderslag, maar daar blijft het ook bij. Ons ochtendoverleg met Harm  gaf ons vertrouwen dat het goed zou komen, half Nederland heeft zware onweersbuien en hoosbuien, wij hebben nergens last van. Als de KNMR man ons groen licht geeft, is er geen twijfel en fijn om te merken dat hij ook gelijk heeft. Bij Harlingen als ik het grootzeil strijk even overleg tussen Kees en Neel, wat te doen met de Noord Nederland, die net wil invaren, extra rondje = prima oplossing, kunnen op ons gemak de haven binnen varen.

Kanaal 11, havenmeester oproepen, hoe zou je dat moeten zeggen ? eerste x Harlingen, hier de Zeekraai, geen reactie 🙂 zal wel niet de juiste terminologie zijn. Na aanleg en 3 pogingen tot ’n paalsteek, zenuwen, ja,ja die kan ik echt wel. De mannen van ’t pontje gevraagd. Hoe je moet oproepen, ‘mevrouwtje daar heb je een certificaat voor nodig…’ ja die heb ik echt wel gehaald hoor, 30 jaar geleden, ‘probeer eens havendienst’, ach ja dat hadden wij ook wel kunnen bedenken. We krijgen direct response en met 10 minuten gaat de SAS brug voor ons draaien. De bruine vlootboot Elisabeth lijkt eerst te willen, maar wordt terug gefloten door de havendienst, niet gemeld, professional, die moet beter weten, je wacht maar even, wij mogen. De brug naar de Noorderhaven draait daarna vrij rap ook op rood/ groen, dus houden we onze boot netjes voor de brug in lijn. De brugwachter vindt dat ik niet snel genoeg op vaar, maar hij is nog groen/ rood ? Direct daarna bemoeit een man op een fiets zich met onze eventuele ligplek, oh het is de havenmeester himself :). Prik h’m daar maar tussen, ehh, past dat ? Nou hij zal het wel weten, we draaien achterin en prikken haar er tussen, klemvast, fender wil maar net er tussen, niks meer aan doen. Als Kees naar ‘ t toilet is, begint het toch te regenen, dus snel groene tentje spannen, kunnen we droog een wel verdiend drankje doen. Kees haalt de laatste langzame boot en wij wandelen door naar de AH voor afgeprijsde salades en een heerlijk wit Australisch wijntje, Jacobs Creek, in de aanbieding, uiteraard. Neel besluit niet meer naar Amsterdam te gaan met het OV, Lisa’s galajurken moeten maar op de post. Tijdsschema met Jeroen door appen, oeps hij moet er best wel bijtijds zijn, 10u door de boontjes.

De brug blijkt 2x per uur te draaien, dus zodra Neel+ Jeroen aan boord stappen is het losgooien en achter de meute aan. In de kom al het grootzeil omhoog en achter de bruine vloot langs draaien we ruime wind dikke 4 de boontjes in, speurend naar de bruinvis, maar die laat zich geen 2de x zien. Mooie plaatjes maken van dat verliefde koppel, sturend en met rode boei op de achtergrond. In de kom bij Kornwerd, strijkactie goed doorgesproken, maar geen rekening gehouden met ’n gijp, gelukkig loopt het goed af. De aanleg gaat perfect, maar waar die touwen aan vast moeten is niet duidelijk, dan maar aan de trap. Ik zet ’t rif, want het gaat steeds harder waaien. Jeroen helpt de achterburen, die iets minder goed afmeren, tja pikhaak he ( hoor ik Erik zeggen )…

Sluis gaat perfect en dan zijn we zomaar terug op zoet water, koers bepalen, koffie ! Workum, of te wel de vele kites zijn al snel zichtbaar, blij dat we een rif hebben, waait nu best hard, gelukkig ruim van achteren. In de geul op weg naar de sluis, gaan de zeilen weg. Het is drukker dan op de heen reis, we leggen even rechts voor de kant aan. Na 50 tractors over de brug, kunnen wij toch mee, de sluiswachter vindt dat ik niet hard genoeg vaar, ja, ja ik sta al in zijn achteruit en loop nog hard de sluis binnen met die wind op de kont. Links aan de muurtouwen vast houden, Jeroen had al €5,- paraat. Als de deuren openen, lijkt het of Jeroen al het touw los maakt, ‘ik houd hem wel op de hand’, nee liever niet, altijd touwtje erbij graag. In het rijtje door de eerste brug bij de bakker, weer geen verse broodjes. Bij de 2de brug zijn we al 1 bootje kwijt en bij de laatste lijkt de aanlegmanoeuvre van onze voorganger of niemand door de brug wil, bomen omlaag groen/ rood of toch weer niet ?? Wij dobberen keurig , maar blijkbaar niet duidelijk genoeg voor meneer de brugwachter, mopper de mopper, we doen ons best hoor. De bocht om naar de grote brug, vaart een grote motorboot zonder om te kijken zo de haven uit, gaat u vooral voor, wij zijn klein en wachten wel. De aanleg bij de wachtsteiger gaat ondanks flinke wind op de kont, prima. Dat kunnen we niet zeggen van ’t grote jacht voor ons met boogschroef. Jeroen is opgelucht dat het er bij ons liefdevoller aan toe gaat. Nog even stilliggen met wind oefenen voor de spoorbrug en dan alleen op de fok het slootje uit, lunch ! Na Gaastmeer wel het grootzeil erbij, wauw we vliegen naar huis. PM is wind tegen, Jeroen start de brommer en motorsailend doen we het laatste stuk tot aan de brug. Thuis staat mams ontroerd en trots op de steiger, Robby is blij weer in eigen tuin en uiteraard heeft buuf Marit koude witte wijn.

Wat ’n tocht, wat ’n overwinningen, wat ’n ervaringen, wat ’n team, wat ’n gemis.