Dinsdag 12/7 – Birkskär > Tyrislot – 8.30-13u. 10nM zonnig NO 2
Na ‘n rustige nacht blijkt als de wind draait ons ankertje toch te krabben en voelen we af en toe een bonk tegen een rots aan onze zijkant. Koffie is al klaar, laatste 5 liter water aangebroken, anker op en gaan. Neel stelt voor om Harstena nogmaals aan te doen. Mats was zo lovend over die bakkerij. Het is bezeild en de halve wind blaast ons een stuk sneller dan gisteren die kant op. Camera ligt klaar voor als de (zee?)arend zich nog een keer laat zien. We proberen bij de eerste steiger langs een piertje. Er staat 1.40 grunt, maar bij invaren raken we toch iets, zei het zachtjes. Dus anker weer op en één steiger verder. Genoeg lijn én even een ruk maakt dat we weer vertrouwen hebben dat het anker nu wel stevig ligt. Nu kunnen we relaxt met z’n tweetjes naar de Bageri. Deze ligt echt fantastisch. Het eiland doet zeker denken aan Astrid Lindgrens Vi På Saltkrakan waar onze boot naar vernoemd is. In 1 van deze huizen zou zo maar de familie Melkersson de zomer kunnen doorbrengen. Helaas wandelt er geen mops met Bootsman de hond voorbij. We bestellen koffie en genieten van de verse worteltaart. Een zak met verse broodjes gaat mee voor onderweg. Het toilet heeft geen vers drinkwater dus dat zal moeten wachten, maar de kiosk heeft ijs en de tomaten + uien aangevuld. Wij gooien los en besluiten links af te slaan, door de smalle doorgang, Frannholmarna is zeer ruime wind en erg relaxed, smal valt best mee. Boven Vaggo moeten we 1 slagje maken, maar daarna kunnen we afvallen richting onze eindbestemming Tyrislöt. We zien ‘n blauw bord en door de verrekijker te gebruiken weten we dat je daar diesel kunt tanken, wij vinden vooral de natuurlijke rotonde met hoogte verschil grappig. Later op de middag wandelen we daar nog heen onder het genot van ons 3de ijs van die dag en scoren een kleine primus tank, nu maar hopen dat de Decatlon aansluiting écht universeel is. De haven is iets uitgebreid sinds 2003 en we twijfelen over de juiste plek, als een zeilman achter zijn boot wijst. Neel legt hem perfect tussen de vingerpiertjes en krijgt daar voor van hem ook ‘t compliment. Korte lijnen dwars naar voren, hebben we inmiddels geleerd. Eerst even afkoelen in het heldere water, dan op zoek naar ons 2de ijsje van de dag, camping verkennen, havengeld betalen én water tanken. De buur vrouw Anne- Marie Ställ, werkt met mensen die vanuit het buitenland Zweeds willen leren, om er te gaan werken, dus zij & Neel kletsen er op los. Ik versta er niks van, dus ga maar even op pad voor team socials, maar ben super trots dat Neel de taal al zó goed beheerst. De kleine landhandel heeft een enorm assortiment dus smullen wee ‘s avonds van verse groente met jack fruit, rijst en meloen toe. Deze x kunnen golden hour niet echt vangen, tja je kan niet alles mee hebben op 1 dag.
