14 juli Risö > Nyköping (28 Nm) – wind 4-5Nw
05.45 hoor ik’n dikke plons vlakbij onze boot, zou 1 van de mannen al een frisse duik hebben genomen? ‘T blijft een raadsel, ik gok de zeehond, die de nacht naast ons op de rots heeft doorgebracht. We vullen de thermoskannen en vertrekken, het waait flink das mooi want we willen graag rond 13u in Nyköping zijn. Al snel zien we de rookpluimen van Oxelösund, een grote coaster komt uit Nyköping sund, maar rolt gemakkelijk voorlangs. Weer binnen de scheren moeten we opsteken, zien we een mooie tweemaster van hout en halen het gewoon scherp aan de wind tot de geul, na ‘t 4de stelletje rood / groen moeten we, qua diepte ons erin laten zakken. We varen langs herkauwende koeien en dan moet toch écht even het ijzeren zeil ( Marco term ) aan. De aanloop naar de marina is heel smal en het centrum lokt ivm Flixbus afhaal van Jorine en daar is veel langsteiger, keuze genoeg dus. We worden meerdere malen aangesproken op : klein bootje ; vlag komt uit ? We trakteren ons zelf op een cappuccino en gaan dan mega veel boodschappen halen bij de Lidl. Daar schuilen we voor de 1ste flinke bui. Helaas heeft de Honda dealer geen zink anode voor onze Yamaha motor. Met de tassen redden we net de tent en schuilen aan boord. Ik loop nog even naar de marina, waar Neel heel slim het wifi wachtwoord wél had gelezen, maar de wasmachines de hele dag vol geboekt waren. Tent open en bijschrijven én dan nog even site seeing en een boekenwinkel en bakker voor de Gaia vinden. Weer schuilen en best lang. We hopen dat dit het staartje is. Ik kook het avondeten. Neel gaat Jorine halen, zo leuk haar “ ineens “ ( nou ja 27,5 u reizen ) bij ons aan boord te hebben. De lucht is mij nog te donker en onvoorspelbaar, dat we eerst eten en daarna vertrekken.
Nyköping > Svardskova (9Nm) – wind W1
De Gaia heeft de borrel klaar staan, de wind is eruit, de buien gelukkig ook. 8.32 mijl op de motor, het is niet anders. Koffie met chocolade en bijkletsen maakt het toch aangenaam. Joris zijn drone spot ons al snel en na 2 spots legt Neel hem keurig aan de andere kant van de steiger naast de Gaia aan. Gezellig, we gaan aan 3 verschillende Beerenburger en discussiëren welke nou het beste merk is, wat zullen wij lekker slapen vannacht.
15 juli Svardeskova > Sävö (19Nm) – wind NW toenemend 5/6 (gevaren van 10u tot 17u)
De mannen zouden vroeg vertrekken. Maar na een relaxt ontbijtje, bakker bezoekje en de eerste douche in tijden wordt eerst de koffievlag gehesen. Inmiddels zijn wij ook zo ver, dus vertrekken we gezamelijk. Nog een stukje samen, tot zij de fok erbij trekken en er vandoor sprinten. Wij veel te kletsen, te kijken hier tussen de scheren, het ene huis ligt nog mooier dan het andere. Al na 5 mijl liggen wij weer aan de rots. Neusje in 2 pogingen ( anker pakte niet ) naast 2 mooie Zweedse jachten aan Aspskar. Van de overgebleven pasta maken we soep en dan wandelen we de oranje route naar de 3 beroemde hangbruggetjes van Stenhuruden national park. Via de andere kant van het eiland komen we terug. We genieten nog even in de luwte en gaan dan anker op.
De in Marstal aangeschafte groene lijn heeft goede dienst gedaan als loeflijn, maar levert een aardige klus op om weer op te ruimen. Een aantal keer is het vaarwater smal, soms ook aardig hoog aan de noordwesterwind. In de smalle Sävösund passeren we een aantrekkelijk steigertje bij een café, maar scheuren eraan voorbij. Even verderop worden we opgeschrikt door een veld van 7 super snelle ‘ cigar ‘ boten die ons onder luid motorgeronk passeren , skibrillen op tegen de eigen wind. Tussen de eilandjes even verder staat nog meer wind. We zeilen al gereefd en halen ook de fok binnen. Dan ziet mama plots, de vaan is van de mast. Shit 😦 In een van de voorgaande vlagen verloren. Als het even later nog hoger aan de wind wordt op een open stuk wordt het ons te veel. We strijken en hebben overleg. Conclusie: terug naar de cafésteiger. Ruime wind ligt dit een stuk beter en we kunnen mooi beschut aanleggen. Het café wordt gerund door Maaike en de Zweedse liefde waarvoor zij 5 jaar geleden verhuisde. Eigenlijk om 16u dicht, maar ze heeft al gehoord van de aankomstvan de boot uit Friesland en we kunnen nog koffie en zelfgebakken lekkernijen krijgen. We eten in de boomgaard en wandelen daarna 7.5 km rond het eiland. Mooie plekjes waar we op de terugweg langs moeten, want vanavond is de Bastu bezet. Bij de boot verzamelen we spullen en bovenop de rots eten we heerlijke salade en geroosterde broodjes. De deur van het lotsmuseum is ook nog gewoon open dus nemen we een kijkje. Dan gauw terug naar de boot voor thee en een spelletje.
16 juli Sävö > Trosa- Kråmö (15 Nm) – vlagerige wind 4/5 Nw
De meiden gaan direct vanuit hun bed, te water, 18 graden hoor. Maaike komt vragen of nog op de koffie komen, maar ook vanmiddag voorspellen ze dat de wind weer gaat aantrekken en dat willen we dit keer vóór blijven. Wel krijgen we eigen gebakken kanelbullar mee, heerlijk voor bij onze koffie aan boord. ‘t Waait alweer behoorlijk dus Trosa komt snel inzicht. De camping waar Joop & Gieny 28 jaar geleden met de tent op de Grunnevika stonden te wachten, zodat ze mee konden door het Götakanaal. We leggen aan bij de Bastusteiger en zijn blij dat we op tijd waren vertrokken vanochtend, laatste stuk zonder fok flink aan de wind, gereefd was weer hard werken voor de Kraai.
Tijd voor de klusjes, terugreis van Jorine regelen, wasje draaien, tent drogen, water inslaan, ijsje eten. Rondje camping is kort en snel vanwege de zoveelste korte regenbui. Om 17u heerlijke vega burgers/ worst met salade en frietjes op ons terras en dan als de laatste bui voorbij is als nog het vertrek. We hebben Jorine ‘n Bastu beloofd en deze voor ons is de hele dag al besproken, helaas. Met ècht de allerlaatste bui met zeer donkere lucht op onze hielen komen we op Krämö aan, snel, keurig aangelegd langs de lang steiger, 1.10 op de diepte meter. Tent er over, Bastu vrij ? Deze ligt écht fantastisch, maar bezet 😕 Als we onder ons doek aan de thee zitten komt de dame van de jetski- date ons vragen of wij hun laatste uur willen hebben, want zij zijn al uit gezweet. Jorine voelt zich niet fit en gaat te kooi. Neel & ik gooien er nog een blokje hout op en zien ‘n prachtige zonsondergang, zwemmen vanaf de Saunasteiger, scrubben en douchen in deze vrije natuur, wat een prachtige plek. Betalen gaat via Dockspot, 200 Kroon is deze plek dubbel en dwars waard. Morgenvroeg 17 juli wil ik op Noor & Erik’s verjaardag hier een beetje van hem achter laten, dit zijn dé plekjes waar hij ook graag de Zeekraai zelf heen gezeild zou hebben 😢
17 juli Krämo > Nynashamn > Lacka (26Nm) – wind Nw draaiend nr Zw 3
Terwijl Marchien de havermoutpap kookt voor het ontbijt, gaan Neel en ik ( Jorine ) op ‘jacht ‘ naar blauwe bessen. Al snel zien we een heleboel kleine blauwe besjes, maar ook aardbeitjes, frambozen en zelfs een paar kersen. Na een heerlijk ontbijtje vertrokken we richting Nynashamn. De laatste mijlen zagen we de gebouwen al voor ons, ondertussen leek de wind steeds van richting te veranderen.
Ondanks dat wonnen we een race tegen een grote zeilboot’ Silverback ‘ en dat terwijl ik achter het roer zat 🙂. In Nynashamn hebben we de boot in een grote haven gelegd, naast een verlaten houten Folkeboot en zijn we op zoek gegaan naar ijskoffie & supermarkt. We hadden geluk en vonden beiden naast elkaar. Met volle boodschappentassen zijn we vervolgens nog de heuvel van de kerk opgelopen. Al met al klopt er wat Vaarwijzer Vleut over Nynashamn schrijft: “van alle gemakken voorzien, maar niet zo bijzonder.” Neel heeft de Hippopotamus achter ons gespot, hij ziet de meiden zwaaien met zijn boek “ Auszeit unter segeln “ en ze gaan even kletsen en een handtekening halen in het boek. Hij schrijft nu voor Blauwasser.de en is al door Marcus over onze tocht ingelicht. In de vroege avond zijn we weer vertrokken richting Lacka. Een schattige steiger van een zeilvereniging met een klein strandje,clubhuis en een buitentoilet. Omdat we tijdens het varen al stokbroodjes met hummus en kaas hadden gegeten, hadden we weinig trek in uitgebreid koken, dus hebben we een salade gemaakt. Daarna zijn we, ondertussen al redelijk laat, het eiland gaan verkennen. Aan het begin een prachtig duidelijk paadje tussen de blauwe bessen struiken, later meer begroeiing en rotsen, waardoor we twijfelden of we wel goed liepen. Vlakbij het water, tussen de rotsen, zagen we een zwaan. Hij leek er niet goed uit te zien, vieze veren en leek geen mogelijkheid te hebben op te staan van z’n ongebruikelijke plek. We wisten niet goed hoe we konden helpen en of hij echt hulp nodig had. Dus we besloten hem niet te storen en snel verder te lopen. Precies voor het echt te donker werd waren we terug bij de boot.
18 juli Lacka > Sandhamn (35 Nm) – Zw 3 in bui 4 en soms 2 – zon®en
Als we wakker worden staat de zon al flink op de kuip. Mama neemt een duik tussen de waterplanten. We eten in de kuip een ontbijtje en als we daarna snel de boot willen klaarmaken voor de vele mijlen die we op de planning hebben, wordt het probleem met de rolfok nog groter. Eerst liep het geheel niet zo vloeiend, nu zit de lijn muurvast in de katrol. Hoop nadenkwerk, gepiel met de hoofdlamp in het stikhete vooronder, maar we slagen er met teamwork in de lijn los te krijgen en met de juiste lengte weer netjes in te rollen. Iets verlaat vertrekken we dan alsnog met streven Sandhamn, als de wind meezit.
Die blijft variëren. Dus kan tweemaal de groen-witte halfwinder erop, maar ook op tijd weer in het luik als er een bui dreigt. Er valt er één met flink wat water, gelukkig zit er niet veel extra wind in. De meiden lekker binnen, ik zit ik zeilbroek en regenjas de bui uit. Uiteindelijk net voor 20u ronden we de punt en zien Sandhamn opdoemen. Zandstrandjes overal maken dat we direct de link naar de vernoeming snappen. Weining lege plekken, dus maar hopen dat die langsteigerplekken niet echt zoveel duurder zijn. We krijgen gelijk complimenten, de bagerietip, én een waarschuwing voor de Zweedse golf van Biskaje. Op zoek naar een drankje of een ijsje wandelen we door het dorp, smalle steegjes leiden naar de bakker en een uitkijkrots. Daarna zoeken we het pad waar Nora van ‘Morden i Sandhamn’ altijd fietst, en ja hoor, lopen we tegen de villa uit de serie aan. Je kan zo naar de waterkant wandelen en ook de beroemde steiger op de foto zetten.
Snel terug voor de zonsondergang vanaf de rots, eigenlijk net ietsje te laat. Dan draven naar de boot om net voor de regen de tent erop te zetten. Dus wordt ‘t een drankje onder ons eigen doek. Joris appt dat er op zeilnoord een foto is geplaatst ‘Zeekraai gespot op Sandhamn’, ook nog eens door een oud signaler. Grappig, we voelen ons een beetje beroemd. Door de 35 mijlen die we vandaag hebben afgelegd, zijn we over de 1000 mijlen!
19 juli Sandhamn > Saltsjobaden Duvnas (29Nm) – wind N-NO 4 – meer en meer wolken
Al redelijk op tijd in de weer, de broodjes moeten wachten tot onderweg. We hebben een doel; Noor en Edith komen elk moment aan op Zweedse bodem vanaf hun luxe slaapferry en vanavond hopen we tezamen in de kuip te zitten. De wind is zoals voorspeld gedraaid naar NO richting. Daar hebben we op gepland. Het eerste stukje is opkruisen. Ondertussen smullen we van onze broodjes. Dat is best een uitdaging af en toe, zo tussen alle lijnen en geschuif door. Dan kunnen we ruimen en gaan we als een speer onder de hoge rotskust door.
We kijken opnieuw onze ogen uit naar alles wat er vaart en staat. We koken een linzensoepje, gijpen regelmatig en tegen 14u wordt het vaarwater almaar smaller. Saltsjöbaden is bereikt. Eenmaal in de smalle sund gaat de vaart er wat uit en bedenkt mama dat ze wel even af kan stappen voor een ijsje. We draaien een rondje in het drukke vaarverkeer en pikken haar dan weer op. Lekker fris op deze warme dag! Als het vaarwater nog smaller wordt starten we de motor. Gelukkig maar, want de Gustav VII wil ons in deze smalle geul voorbij. Zij wisten waarschijnlijk dat het om de bocht nóg smaller is. Daarna kunnen we weer zeilen en dat loont, want Jorine spot de drone. We komen in de buurt! Naast de Gaia is een Y-piertje vrij. Koffie met Joris. Team Skoda komt inmiddels ook aardig in de buurt dus gaat het ontvangstcomité naar de parkeerplaats en koken Jorine en ik pasta. Eerst tijd voor vlaggetjes, natuurlijke confetti en kadootjes voor Noor d’r 23e en dan diner met z’n 6en. Inclusief wijn van oma. Maar goed dat die grote boot hier ook ligt 🙂 Jorine en ik wandelen nog een stukje en dan kuipborrel. Morgen gaan we Stockholm in!
