juli 2022

Dinsdag 29/6 – Simrishamn – Zon & warm, nauwelijks wind, 0 nM
Ik begin met lekker uitslapen, haal wat boodschapjes aan boord en breng de middag net als vele locals door bij Tobiksvik. Het is een zonnige en vrijwel windstille dag, wat dit goudgele strand tot een perfect toevluchtsoord maakt. Lekker luieren, lezen, tussendoor een verkoelend bad in de Oostzee. Ik moet dit relaxte middagje helaas wel bekopen met een flink verbrande rug, precies tussen m’n schouderbladen, waar ik mezelf niet heb kunnen insmeren.

Donderdag 30/6 – Brantevik, Skillinge, Simrishamn, +- 40 fietskm
De dag van de diploma uitreiking word ik wakker van de boegschroef van mijn vertrekkende buren. Dat terwijl het alweer vrijwel windstil is. Het is dan ook gauw bedrukkend warm in de kuip. Ik pak mijn tas voor een dagje uit. Aan de andere kant van het spoor huur ik een fiets en algauw bevind ik me op de Sydostleden, de 270 km lange kustroute die van hier tot aan Helsingborg leidt. Ik volg deze tot de pittoreske haven van Brantevik en dan bijna terug naar Skillinge, waar ik koers zet op het best bewaarde middeleeuwse kasteel van heel Scandinavië. Bij het Glimmingehus is het tijd voor koffie en mijn meegebrachte lunch. Het weer lijkt wat te veranderen, dus haast ik me door de landerijen terug. Het blijft gelukkig bij onheilspellende wolken en dus kan ik ‘s avonds wederom op pad.

Vrijdag 1/7 – Regen, regen, regen.
Fiets terugbrengen, inkoopjes, koffie stop, paella maken, mama halen. 

Zaterdag 2/7 – Simrishamn > Hanö – 3 à 4 bft ZW – 32 nM
Na 2x zo’n 830 landmijlen, op en neer naar Uitwellingerga voor Noor haar afstuderen, ben ik weer terug aan boord. 7u staan we op, koken water en koffie, maken alles zeilklaar, steken een rif en vertrekken. Al in de havenkom even opsteken om het grootzeil te hijsen en dan direct na de havenhoofden de fok bij, kan de motor uit. Beste wind, flinke golven, 30 graden liggen we best lekker op, dik 5 knoop. Åhus valt af, Utklippan lonkt, maar het wordt Hanö. Beide af en toe een beetje katterig, niet te veel binnen doen, colaatje drinken en gewoon weer inslingeren. We kletsen bij, doorlopen de plannen voor de komende maand en eten een boterham met (pinda)kaas, vers uit Nederland. Na ‘n paar uur zakt de wind in en kan het rif eruit. Met zo’n 3 knoop komt Hanö ook wel best rap in zicht. In de verte zien we de Flores voor ons de haven inlopen, vanochtend vertrokken we gelijktijdig. We vinden achterin de haven een mooi plekje bij de laatste vingerpier. Wel een beetje een gek hoekje van de andere steiger, gelukkig hebben we landvasten genoeg. De man van de Flores komt ons uitnodigen om hun overgebleven spaghetti te eten. Zo’n klein bootje zal nog wel niet hebben gekookt. We gaan aan boord van hun splinternieuwe Vision. Marcus en Sibylle bieden ons van allerlei lekkers aan, salade, zelfgemaakte vlierblessen ranja, aardbeien met zelfgeroosterde cruesli en yver met een mini glaasje koffie. Ze zijn beiden beroepsfotograaf en nadat wij de uitnodigen voor de Bastu splitsen we op om ieder te struinen over de wandelpaden op dit mooie eiland. Terug op de Zeekraai legt Marcus ons professioneel vast (op de foto) en drinken we knus in onze kuip een drankje. De gekoelde drank en kaasjes met heerlijk appelbrood komen uit hun koelkast.

Om 21u wandelen we naar de sauna, waar zelfs Marcus de verleiding niet kan weerstaan en even in de 80 graden gaat zitten. Daarna laat hij ons drieën alleen zweten. De mooie ondergaande zon maakt een prachtig einde aan deze fijne dag. Wat ontmoeten we toch veel lieve mensen. Vergeet ik zelfs nog de dame uit Roskilde. Bij binnenkomst kwam ze direct naar ons toe vandaag, om te vragen of we daadwerkelijk helemaal uit Nederland zijn komen varen. Toen wij dit bevestigden, beantwoordde zij met een enthousiast handgebaar van ‘in the pocket’. 

Zondag 3/7 – Hanö > Karlskrona – dikke vier ZO – 30 Nm (8u-14:30)
We zijn weer vroeg uit de veren en voelen ons energiek na de post-sauna slaap. Het wordt opnieuw ontbijt onderweg. Uitgezwaaid door onze vrienden en vlot het zeil omhoog zodat de motor vrijwel direct na de havenhoofden uit kan. We genieten van yoghurt met cruesli terwijl we de Noordpunt van Hanö ronden. Boven het rotseiland langs dat we gister vanaf de vuurtoren al spotten. Daarna koers op de Westenlijke scherenaanloop van Karlskrona. Een stuk hoger aan de wind dan verwacht, maar we behouden enkele uren zoveel mogelijk hoogte op een koers van +- 90 graden, zodat we ondanks verlijeren en de flinke golfslag goed uitkomen. Als we de eerste staken spotten kunnen we afvallen. Net na het middaguur navigeren we de smalle geul in, welke gelukkig ook net bezeild blijft. Zo komen we zo’n 5 minuten voor 13u aan bij de Hasslo brug. Het door Vleut beschreven geluidssein is geinig, maar misschien toch wat uit de tijd. Tegenwoordig moet je minstens 2 uur van tevoren gebeld hebben voor een opening op het hele uur. Gelukkig is dit gedaan door 2 andere scheepjes en kunnen we mee. Goede timing! Daarna kijken we onze ogen uit. Overal zeiltjes en verscholen huisjes op de rotseilandjes, overal tonnen maar geen duidelijke geul. De imposante torens Kurrholmsslott en Godnatt en ten slotte de skyline van Karlskrona. Zo zien we het marine museum en diens vloot eerst vanaf het water en daarna van binnen, in de tunnel zelfs van onder water. Het Carl Johan wrak. Daarna is het tijd voor ijs en zijn we zo selectief dat we uiteindelijk terug in de haven bij de hippe havenkroeg Vass eindigen. De geuren uit de keuken zijn haast onweerstaanbaar, maar we houden het bij ijs en gaan gauw terug naar onze Zeekraai en zetten razendsnel die lekkere Paella in elkaar. We eten op het voordek in de avondzon en besluiten een nachtje te blijven.

Maandag 4/7 – Karlskrona > Kristianopel, 4 bft, op open zee 5, 10u10-15u10, 29nM
‘S ochtend regent het nog, dus we slapen uit.Neel haalt vers brood, fruit en keukenrol. Heerlijk dikke omelet met tomaat en kaas gebakken. Ik maak de boot vaarklaar, twijfel of er een rif in moet, maar dat moet ook nog een keer varend worden geoefend, dus laten we ‘t zo. Gelijk na het dokje kunnen we de zeilen hijsen en kan de motor weer uit. We nemen nu de andere aanloop als uitvaart en gaan direct als een trein, halve wind bij de openingen tussen land, ruime wind tussen de rotsen en eilanden, prachtig. De brug is 18 meter hoog, maar wel betont, buiten de geul is het erg ondiep, dus netjes tussen rood / groen blijven. Zonnetje erbij, prima koffiekoers, Sil waar ben je ? De motor moet een klein moment zuidwaarts even helpen en als de pont gepasseerd is bij Grebbegården mag die er weer uit. De rest blijft smal, spannend, maar goed betont gelukkig. We gaan als n speer, het lijkt groot diep water, maar overal rotsen net onder en aan de oppervlakte. Bij Sandhamn ronden we “ de kaap “ en gaan we de Kalmersund in, benieuwd hoeveel stroom we mee zullen hebben. Eerst een slag naar buiten over bakboord, fok klappert te veel,indraaien en met de golven mee over stuurboord zo’n 30/ 40 graden aan houden. We horen op kanaal 16 de Carpe diem hulp vragen, omdat hun motor het niet doet. DeSar vraagt ze om zeilend 1 Nm voor Bergvara nogmaals op te roepen, dan zullen ze een sleep regelen. Toch wel lid van de Duitse reddingsbrigade, is hun laatste vraag… De aanloop naar Kritianopel is aan de wind, die waait flink 5 bft, heftige golven, smal, super smal. Goed voorbereid zeilen we het laatste stuk, halverwege de geul in, rap in de wind, die grote lap weg en groen rechts houden, phhh behoorlijk krappe haveninloop. Perfect,we kijken naar een geschikte boei, de havenmeester schreeuwt en wijst ons , nadat hij hoort dat we maar 1.20 steken, naar een mooi plekje in de wind. Naast het Waarschip Fille de joie, daar lagen we in Skillingen ook naast.

Kristianopel is een lief klein dorp met camping & stadsmuren waar je op mag lopen. De plaatselijke voetbalclub vanavond met tombola’s geld op en er mag gedanst worden, een trio speelt live muziek. IJsje smaakt ons goed, de vegaballen in Karins prutje iets minder, koffie met mint chocolade maakt alles weer af. Een kaart naar Ellen want vandaag deed haar Terschellings kadootje ons lachen. Wij wisten zeker dat het cranberry jam zou zijn, wat nou als het duindoorn is, waar Bornholm alles van maakt… blijkt het honing 🙁 De tent gaat er over, de lucht is namelijk een beetje onheilspellend. Neel typt het logboek uit, ik naai de laatste strook klittenband vast, we mogen te kooi, klusjes geklaard.

Dinsdag 5 juli – Kristianopel > Kalmar 4/5 bft 28 Nm 9.30 – 14.45
Gisteravond om 22u liep er nog een Mariholm binnen, nu om 5.45 horen we ze vertrekken. Phoe, die hebben haast. Wij draaien ons nog even om. Tegen 8.30 ziet de Zeekraai er wakkerder uit, onderlakens en slaapzakken wapperen over de giek en de dames in de kuip genieten van een warm broodje. Om 9.30 klippen we los. We hijsen direct na het smalle stukje geul en sprinten er vandoor. Het waait zo’n 4 à 5 bft en met een koers van 20’ houden we fok en grootzeil zonder klapperen vol. Al gauw kunnen we Bergkvara onderscheiden en als het wolkendak verder openbreekt zien we in de schijnwerper het langgerekte Öland aan onze rechterzijde. Er zijn aardig wat andere zeiltjes onderweg in de sund, maar alleen op de AIS lijken ze soms dichtbij. Een donkere wolk is onopgemerkt boven ons geslopen en we besluiten de fok in te draaien. Net op tijd reik ik mama’s regenjas naar buiten, direct daarna hoost het en waait het even venijnig. Het blijft bij een aantal korte spannende vlagen en dan klaart het net zo snel weer op. Goed waarschuwing om die luchten nauwlettend in de gaten te blijven houden. Nu voorzien we de komende uren geen problemen meer dus durven we een aantal mijl voor Kalmar de met kardinalen betonde route te verlaten. We sturen recht op Kalmar Slot af, waar sinds 2021 ook een aantal passanten plaatsen schijnen te zijn. We strijken het grootzeil en op de fok manoeuvreren we tussen de laatste ondieptes door. De geul door de slotkracht is smal en ondiep, maar de inspanningen zijn de moeite waard. Dit plekje blijkt nog tamelijk onbekend, en met slechts twee andere bootjes delen we deze schilderachtige ligplaats.

Bij betaling ontdekken we dat er ook twee fietsen bij de haven horen en tot ons geluk zijn ze beschikbaar. We mogen ze de komende twee uur gebruiken. En zo ontdekken we Kalmar op de fiets. We eten die avond bij een Mexicaanse toko en ontdekken de lekkere ciders van Bricka. Op het centrale plein kunnen we alweer genieten van live muziek, en waar we van het voorprogramma nog afstand zochten, durven we bij de main act ‘The Refreshments’ weer in de buurt te komen. Al is het maar omdat de Ben & jerry’s ijswinkel aan hetzelfde plein zit. Daarna aan boord tijd om de administratie bij te werken en op tijd naar bed. Morgen mijlen maken.

Woensdag 6/7 – Kalmar > Figeholm (49 Nm) , 7.30-19 u. Vooral West 3, ook windstilte , zuid & noord
De start tijd stond al genoteerd, voordat we sliepen, dus de wekker op 7u , thermoskannen vol, nog even het weer checken en gaan. De Fransen waren nog eerder wakker en al vertrokken. De klip gaat iets minder makkelijk los deze keer, maar naast de boot lukt het ook. Als we het smalste geultje naast het kasteel hebben gehad, gaat het grootzeil omhoog en mag na een beetje afvallen de motor uit en als we. In de betonde vaart richting brug Kalmer – Öland varen kan ook de fok erbij. We schieten onder de 36 meter hoogte door, kopje thee met Terschellingse honing, cruesli voor ontbijt, zonnetje erbij op naar de 1ste 26 mijl. Neel heeft de Isailor tot daar eerst ingeklopt, daarna moeten we een eindbestemming kiezen. Een Duitse zeilboot met hoge opbouw is ons net voor. ( helaas geen ais dus geen naam ) Zij gaan de rechter geul pakken, wij gaan voor links, Neel haar regatta is begonnen. De wind is soms flink, lopen zomaar 5,5 knoop en dan weer een stuk minder, maar duidelijk West, we schieten flink op. Om 14 u zijn e de aanloop Dammen gepasseerd en besluiten we voor de vaste wal te gaan. Dan verandert het weer, de wind lijkt op en toch weer niet en dan volledige blakte. Neel oppert om ook de laatste kledingstukken uit te doen en te gaan zwemmen. Dat hoef ik geen 2 de x te horen en duik er voor in , om al hangend aan de nieuwe zwemtrap de boot voort te duwen. Volgens Neel lukt het ook nog,maar als ik eruit ben moet zij haast maken , want er komt weer wind. Beide nat, beide naakt, komt de wind uit Zuid en bomen we de fok uit. Dat gaat een uur goed en dan 1 donkere wolk, wind variabel, boom eruit, fok weg. Als een Deense race boot ons nadert ( vast rondje Gotland gedaan ) ineens harde wind recht van voren. Gekke golven dwars tegen elkaar in, muziek gaat uit, kleren aan. We kijken elkaar aan , twijfel, rif erin zetten ? Ja , doen, nu, binnen 2 minuten lukt dat , loopt gesmeerd ( met dank aan Gert ) steekbout neemt nog de meeste tijd en de elastiekjes.

Zo zeilen we 2 uur gereefd verder, omdat we onze aanloop naderen wordt het ook steeds meer aan de wind en we gaan weer 4,5 knoop. Maar naarmate de tijd vordert, zakt onze snelheid ook. Rif er weer uit als we Hommeskär in zicht hebben. Tot de geul van Fägelöffärden is het bezeild, wat kan ons bootje dat toch goed. Trots laten we pas voor het laatste stukje de zeilen zakken en de motor er in. De havenmeester fluit ons naar de juiste plek, helemaal om alle grote jachten heen, langs de rode staak met rots die Vleut ooit schampte, mogen we met zicht op de hamncafe en picknick tafel aan een korte vingerpier, kliplijn niet nodig. We koken, op het grasveld voor onze aanleg, bami. De laatste Var gaat open, een toost op onze 49 mijl van vandaag. Straks een magnum double gold caramel als toetje en nog even de omgeving verkennen op de gratis haven fietsjes. Wat een top dag !