Jeen naar huis, dagje Umeå, walteam Joris, veel mist, veel lieve mensen en langzaam komen we steeds Noordelijker…
Zaterdag 13/8: Järnässklubb > Obbola (Bredvik) 29nM – W ZO/Z 4 afnemend 3 Bft – koud, droog
Mama: Marleen roept ons wakker, ik ben na mijn ochtendduik er weer in gekropen. Het regent en er staat nagenoeg nog geen wind. Dus zetten we ‘n kopje thee en checken de verschillende weer apps. Neel en ik kleden ons flink aan, grootzeil naar het walteam en gaan. Op ‘t motortje het kleine haventje uit, direct het grootzeil omhoog, regenjas aan, fok erbij en al snel kunnen we overstag en 28 mijl naar onze volgende bestemming, ruime/halve wind varen.
We lopen gemiddeld 4.5 knoop het blijft gelukkig droog maar pas om half twee kunnen de handschoenen en muts uit/af. De wind wordt wel steeds iets minder en steeds meer ruimen, dus we besluiten de groen witte halfwinder te hijsen. Grootzeil eerst nog even bij aan de andere kant, maar het laatste stukje doen we die weg. Ik loop de halfwinder twee keer om, wat een mooi gezicht, hopelijk legt de drone ons straks vast. Als we te hard dreigen te gaan, laten we alvast de rem erin vallen. Maar team socials had ons natuurlijk allang gespot.
Noor wijst ons een prima plekje tussen de pieren. Marleen heeft lunch (oeps hadden wij al gehad) klaar met linzensoep, heerlijk. Een clubhuis zo mooi, lijkt of we een huisje hebben gehuurd. Bankhangen, tv kijken, zoveel theedrinken als je wilt, lijkt wel weer vakantie. Rond 29u proberen we de Bastu warm te krijgen, maar tegen 20u blijkt deze weer uit. Tweede poging gaat beter en zo zweten we met drie Finnen de dag uit. En jawel Jeen plonst in ‘t 16° koude Zweedse water. We besluiten niet meer te gaan koken, maar bankhangen met Nouri (havenwacht) en kijken Barcelona die 0-0 speelt, saai.
Zondag 14/8: Umeå – vertrekdag Jeen – 0nM
Mama: We ontbijten met warme broodjes en zoveel thee als je maar wilt en gekookte eitjes, na eerst heerlijk te hebben gedoucht wat een luxe. Koffie op ‘ons’ terras, Nouri wordt wakker van ons, die lag in de huiskamer op de bank, kan ook aanschuiven bij het ontbijt. Tweede wasje is gedraaid en perfect weer om het buiten te hangen. 10:30 vertrek want Jeen wil nog graag ‘n paar geocaches vinken en de eerste is 500m verderop in de haven van de locals. Waar een zeilbootje genaamd Saltkråkan ligt (Nederlandse vertaling: Zeekraai) wel nummer 3, wat zou er van 1 en 2 geworden zijn? Jeen hoeft gelukkige geen golftas met grootzeil in te checken en lijkt wel de enige op haar vlucht, ze is dan ook keurig 2u van te voren aanwezig.
Voor ons bijna geen wind dus besluiten we om niet 3 mijl verderop te gaan kijken maar Umeå aan te doen. We doen ‘n ijsje en koffie met Mees van Terschelling. Die bestudeerd hier steenarenden en schimmels voor zijn master. En leert zo ook de Sami cultuur beter kennen.
We slenteren wat door deze stad eten een broodje op het stationsplein en gaan dan weer met de auto naar ons eigen haventje. Doen oven boodschappen en kunnen ijs als toetje meenemen, want er is een vriezer. We kijken met de nieuwe havenmeester foto’s van onze trip tot nu toe en genieten van zelfgemaakte pizza en lasagne kijkend naar de film over Queen. Morgen de wekker moeten we weer meters maken.
Maandag 15/8: Bredvik (Obbola) > Holmön – mist&zon – weinig wind 8:30 – 14:15 – 21 nM
Noor: De wekker gaat om half acht en voor de laatste keer maken we gebruik van de luxe keuken om de thermoskannen te vullen. Ontbijt zullen we aan boord doen. Joris zal vandaag in z’n eentje het walteam spelen, dus die blijft achter op de steiger met drone en koffie. Wij varen de mist in, vertrouwen op de iPad en zien staken pas op 150m afstand. Best spannend, door onze eigen motor heen horen we ineens een andere en zien deze plots opdoemen uit de mist. We checken een aantal keer of de “Vasa Ferry” niet op ’t punt staat om te vertrekken, want die zien we niet graag opdoemen uit de mist. Maar die blijft netjes aan de kade liggen met 0 kts. De mist maakt het ook koud en nat dus zitten we dik ingepakt. De zon doet haar best er kan steeds meer uit, de wind daarin tegen laat van zich afweten. We vertrokken vroeg ivm de voorspellingen maar moeten langer motoren dan gepland.
Mama: We doen soms een poging om te zeilen maar als onze speedknop steeds 0.0 aangeeft wordt er toch maar weer wat diesel verstookt. Het motorgebrom verdragen we door het luisteren naar 6 delen podcast over Bob, beetje teleurgesteld dat er eigenlijk niets duidelijk wordt maar plezant was het wel. Als de laatste kardinaal in zicht is en we koers naar de haven kunnen leggen is het eindelijk bezeild. Maar die laatste is zo voorbij. In de havenmond zien we rechts de ferrysteiger en links de rode staken vlak achter meerdere hekboeien ,dat is krap. Dan maar direct vooraan een boei oppikken en genieten van het zonnigste eiland van Zweden. Sup wordt gereed gemaakt en Noor verkent als eerste de ondiepe baai. Zon schijnt volop, in bikini’s liggen we te lezen en te relaxen, wachten op de ferry van 17u die Joris zal brengen. Ik ga te voet, Neel op de fiets en Noor over het water. Joris heeft geholpen met aanwijzingen, de grote gele shovel op de ferry te krijgen, die past ook maar net. We betalen in de winkel ons havengeld, slenteren op diverse voertuigen terug naar de boot. Ik maak nog een extra fietsrondje over het eiland en waan me op het Zweedse platteland. Overal gemoedelijke, rode en gele huisjes met mega veel ruimte. Eén motorbootje deed na ons 3 aanlegpogingen en vertrok toen toch maar weer dus we dachten deze nacht de enige boot te blijven. Maar rond en na etenstijd varen er nog 4 zeilbootjes naar binnen en lijkt het ineens gezellig druk, potje Kahoot en de tent op het strand en de dag is weer voorbij.
Dinsdag 16/8: Holmön > Kallviken 35 nM
Mama: Géén wekker toch zijn we redelijk op tijd op, Noor wandelt vanuit de tent het water in, een daas stuurt haar na de plons rennend terug. Ontbijt op de steiger, nog een koffie voor Joris en dan vertrekken wij alvast, hij pakt de 12u ferry. Ik mag 16 graden sturen, nadat we de westkardinaal weer hadden aangelopen, als Neel even later haar hoofd om de hoek steekt schrik ik me rot “zit aan de verkeerde kant van de nul te sturen” snel hersteld, geen koffie verdiend maar wel hard nodig, sufferd. Zeilburen de Lymmel loopt ons achterop en hebben een groot gekleurde halfwinder met een viking met zeemeerminnenstaart erop. Wij gaan ook te langzaam gemiddeld 2 kts. Dus ook maar de groen/witte aanslaan. Eerst met grootzeil erbij, maar als de wind minder wordt deze weg om in ieder geval het dunne doek vol te kunnen varen, dat gaat gelukkig uren lang goed. Gek soms is het water helemaal blak en toch is er wind. Van de laatste 2 eitjes bakken we een heerlijk omeletje. Als tegen het eind van de middag ineens de wind aantrekt is het grootzeil op en halfwinder snel weg. Diner zonder Joris die moet zelf koken vandaag. Lymmel verdwijnt uitzicht richting Finland en wij zetten de eindsprint in richting de Skoda. Kallviken heeft 1 langsteiger, maar de hogerwal kant is bezet door een heel klein Duits bootje en een grotere Zwitser. Joris heeft de hele middag al met ze gekletst en hij wil direct wel voor ons verhalen. Dat vind ik te gek en bedank, maar naar mate de wind toeneemt krijgen we steeds meer twijfels. Na een korte fietstocht op gekleurde fietsen besluiten we toch ergens anders te willen liggen. Meerdere opties worden doorgenomen terwijl er live saxofoon muziek a la Dulfer vanuit de overkant van de baai komt. Noor en Joris pakken hun biezen en genieten van het uitzicht vanuit de daktent. Staat op een prachtplek, mocht van Joer. Neel en ik haken aan een boei terwijl het onweer in de verte klinkt en de wind flink aan het draaien is. Ok ben niet zo content de nachtplek maar andere opties zijn ook niet fijn. De 360 graden draai is door de windstilten al gedaan en nergens raken we iets dus dat geeft een beetje vertrouwen, na een onrustige nacht is de ochtendduik verfrissend.
Woensdag 17/8: Kallviken > Bjuröklubb 17 nM
Mama: Voor de zekerheid vervangen we het oude grootzeil voor het gescheurde, we willen toch met rif vertrekken ivm de voorspelde hardere wind in de middag. Lage wal aangelegd om Noor op te pikken en de zielenwissel te doen, flinke duw bij de stag kunnen we toch voorwaarts het water op. Het stuk terug naar de route is pal tegen en de golven zijn al best flink, blij dat de brommer het zo goed aankan.
Noor: We krijgen in het begin een bui over ons heen, maar daarna doet de zon ook weer haar werk. Neel ligt binnen op de Ereader te lezen, wij zitten buiten. De cornflakes smaken mij niet zo en ik neem plaats achter het roer. Misschien was op lege maag vertrekken niet zo’n goed idee. Op een gegeven moment ruil ik met mama en ga ook even dutten, net als Neel, mama houdt het roer wel recht. De wind is flink en we blazen vooruit. Blij dat we oprijd zijn vertrokken, want voor de echt harde wind draaien we de landtong van Bjuröklubb om. We zien een groot schip liggen, huh is dat de haven? Maar dan doemt links ineens een houten wal op, dat moet het zijn. Het is een kleine ingang en we kunnen niet zien hoe het er binnen uitziet. Even spannend, maar Neel draait haar keurig in de kom en we leggen langszij met stuurboord aan de wal aan. Bekijken de sauna (en reserveren meteen voor vanavond) en de rest van de haven. Dan arriveert ook Joris met Skoda. Hij is al een paar dagen in z’n eentje walteam, maar ook dat heeft z’n voordeel; hij spotte vanochtend maar liefst twee elanden! We lunchen, chillen, lezen, wandelen. Eten curry bij de picknicktafel uit de wind, maar laten ons onderbreken door een dreigende lucht. Verkassen naar de overkapping bij de sauna en zetten snel de tent op. Dan blijkt het alleen mist te zijn die langzaam onze kant op komt. Daarna door in de sauna met 2 Zweden die ons halverwege komt vergezellen. Als Joris en ik alweer naar de daktent zijn nodigt de man Neel en mama uit om morgen, als we willen, een wasje te komen draaien. Ze werken aan boord van de Jacob Hägg, het grote schip wat we bij binnenkomst zagen liggen, dus spreken we om 9u af voor was én rondleiding. Wat weer een lieve mensen.
Donderdag 18/8: Bjuröklubb – 0nM
Neel: Dus toch een wekker op onze vrijde dag: 8u30 gaat ‘ie af en 8u45 klauteren we over de rotsen via daktent naar de grote kade. Voor ontbijt was geen tijd dus we hopen stiekem op een kopje koffie aan boord van de grote boot. We kunnen ons geluk niet op. David wacht ons op en kok Ronald heeft versgebakken taart precies wanneer wij de messroom binnenstappen. Veel vragen, we kijken onze ogen uit en genieten van de 9u koffieronde. Een ander wasje moet wijken voor de onze en daarna mogen we alle vertrekken bekijken. De brug, de gym, achterdek met bbq plek, de onderzoeksruimte met alle confidentiële diepte gegevens, waar ons ook trots het 3D model van het door het schip ontdekte wrak van de ‘Annie’ wordt getoond en tenslotte de luide machinekamer. Dan gaat het wasje in de droger en is het tijd voor nog meer koffie en krijgen we een dikke zak pannenkoeken met eigengemaakte jam én een spuitzak vol slagroom mee naar ons bootje. Wat een ontbijt. Van David krijgen we ook nog Zweedse koffie en het vlaggetje van de Sjöfartsverket cadeau. In ruil snorren we een drankje, dropje en pak hagelslag op. De was kan gevouwen weer mee en we zwaaien de 8koppige bemanning uit. De coastguard (58mtr) wacht al een tijdje tot de kade vrijkomt.
Joris is terug van 9km hardlopen en wordt beloond met koffie. Noor en Neel moeten nog met hun hoofd onder het looppas naar de vuurtoren voor de geocache. Dan is het even passen en meten qua bagage en kunnen we met z’n vieren op roadtrip. Met omweg gaan we richting supermarkt, het tempo laag, in de hoop op elanden. We zoeken zelfs Joris z’n plek van gisteren op, maar het mag niet baten. Wel zien we een man op zijn machine bomen omhalen. We parkeren even speciaal voor dit schouwspel. Alsof het niks is vliegen de stammen door de klauwen van de machine. Mega sparren die binnen luttele seconden in vier kale stukken worden opgedeeld. Ze kunnen er wel om lachen dat wij dit zo bijzonder vinden. Ee halen cappuccino’s bij het tankstation en BBQ spullen bij de ICA en gaan via de korte weg terug. Terwijl we het vuur opstoken en genieten van haloumi, paprika, zalm en vega burgers en worstjes worden we maar liefst vier keer aangesproken. Door de Tsjechen die al 5 jaar met hun Nederlandse boot deze wateren bevaren. Door de bierbuiken die ons na hun sauna met dubbele tong uitnodigen in Skelleftehamn. Door de Duitse influencer Lukas die hier met z’n camper is. En ten slotte door de Zweed van het witte motorbootje, die speciaal terugkomt om nog uit te leggen dat vanavond mogelijk het Noorderlicht zich hier zal laten zien. Met dat vooruitzicht besluiten mama en Neel dan toch nog maar een keer in de sauna te gaan. Helaas is het te bewolkt. Dan maar lekker slapen!
