Logboek

Vrijdag 8/7 – Tväggesholmen > Byxelkrok – 8u-14u, 16nM, 0-3 Z/ZW

Bewolkt, zonnetje, fikse golven

Na toch een wat onrustig nachtje met nieuwe geluiden, draaiende winden (waarop het bootje overigens keurig bleef liggen), gaan we 8u anker op. Op de motor weer tussen de onderwaterrotsen door en al voor we terug in de geul zijn de zeilen omhoog. Zo tussen de staakjes door lijkt het nog wel wat met onze snelheid, maar eenmaal buiten gaan we, mede door de golfslag, steeds meer inleveren. Het weerbericht op VHF 23 spreekt van NW, terwijl we toch echt op iets van ZW varen. Maar ja, met deze windkracht maakt het weinig verschil. We pakken de peddels voor wat ochtendgymnastiek. Af en toe pauze op een zuchtje wind. Uiteindelijk weten we het zelfs even kort tot de 3 knopen te schoppen. Daarna haalt de toenemende deining uit noordelijke richting ons steeds meer de wind uit de zeilen, tot mama niet meer door het misselijkmakende geschommel heen kan slapen. We starten de motor. Na 30 minuten een korte poging tot zeilen. We zien een mega zeehond (mama denkt nog even kort dat het een onderzeeër is). Vaart krijgen we niet. Opnieuw een halfuur motoren later voelen we het allebei. Er is weer wind! Net genoeg om ons gaande te houden door de grote golven, en zo komen we tegen 14u toch zeilend bij Byxelkrok aan. Öland bereikt! Soepeltjes betrekken we het volgende hekanker plekje. Bij één van de vele kraampjes in dit toeristische haventje scoren we broodjes en we drinken koffie in de kuip. We wandelen een 2 km rondje door het wisselende landschap van het Lindreservaat, de route er heen over het asfalt was minstens zo lang. Op de weg terug halen we een waterijsje en informeren we nogmaals naar het wifi netwerk. Deze is door blikseminslag buiten gebruik. Zul je net zien. En dus vindt de zorgvuldig geplande sollicitatie met Aruba alsnog op betaald internet plaats. Daarna tijd voor heerlijke verse pasta. Bij het ondergaan van de zon wandelen we noordwaarts. Een mooie kuststrook vol bloemenpracht, maar de door Vleut beschreven violette wal van slangenkruid is ons te ver. Gauw naar bed en een vroege wekker om te kijken wat de dag van morgen brengt.