Logboek

Woensdag 22 juni – Kåseberga > Allinge (27 nM) – wind 4/5 W – half zon half wolk
06:45 gaat de wekker, diep in slaap, want 04:30 ging de Zweedse tuinman de kantjes maaien en had ons al gewekt. Mama snel in de kleren op jacht naar ’n early morning lift naar Ystad. Een inwoonster van ’t oudste huis van Kåseberga, 81 jaar, scheurt over de mooie idyllische landweggetjes met 110 km/u naar Ystad. Ik ben er in twintig minuutjes. Bel Noor dat we elkaar daar bij lang parkeren kunnen ontmoeten. Noor die gisteren door mij toch om werd gepraat om nog 1x extra aan te sluiten, omdat ik haar zo graag Bornholm wil laten beleven en vooral ook gedrieën dit wil doen. Om ’n uur of elf viel die beslissing, om 13u zat ze in de auto richting Travemünde, nadat ze nog wel even langs oma was geweest. Met maaltijdsalade lang op de haven gewacht, want de verwachte drukte bij Bremen en Hamburg bleven uit, acht uur op ’n bank in de panorama bar bracht haar naar Trelleborg en de Skoda doet ’t laatste stukje naar ons. Gunilla, een lieve Zweedse dame, betaalt ons lang parkeergeld, omdat de bankkaart niet werkt en de apps niet lukken. Gelukkig kan ik haar gelijk cash 200 kronen doen, dat vindt ze veel te veel en geeft nog weer 20 retour, voor de rest mag ze ’n bak koffie kopen. Ze heeft ons een dagtrip bespaard. Thee + kaneelbullar en koffie (en zon) maken ’t wachten op de bus zeer aangenaam. Ik vind het zo fijn dat ze weer gekomen is, team, de basis, weer compleet. Stipt 09:05 komt de bus en die brent ons in een halfuur naar de Zeekraai, waar Neel lekker heeft kunnen uitslapen en nu ’t ontbijt klaar heeft. Maar we gaan eerst voor ’n wandeling naar de stenen, zien en paraglider, genieten van de mooie uitzichten en Noor schiet veel plaatjes met haar nieuwe telefoon. Een mooie upgrade voor team socials. De heerlijke ijsco tent die gisteren net voor onze neus dicht ging is net open, dus dat wordt het ontbijt. Tijd om te vertrekken naar Denemarken, Bornholm we komen eraan!

Ruime wind, soms gijpkoers, vliegen we erover. Noor slaapt wat bij, slingert opnieuw in, gaat alsof ze niet weg is geweest. Hammerhavn is nu lagerwal dus besluiten we de punt om te varen, richting Allinge. Daar worden golven én wind iets rustiger en ineens klinkt daar de marifoon. Rimini roept de Zeekraai op, we krijgen de groetjes van de Klinkies J In Allinge zijn ze enorm veel feesttenten aan ’t afbreken, dus die party hebben we net gemist. We leggen aan voor de Shalom en net na ons scheurt de pilotboot naar binnen. We wandelen naar Sandvig en ook helemaal naar Hammer Odde op de punt, via Salomons kapel terug, eten frietjes en falafelburger bij de snackbar, waar we niet de enige zijn. Dat maakt dat we ook weer lopend teruggaan. Nu over de weg, zodat we niet nogmaals de meeuwen met hun jonkies verstoren op de rotsen. We draaien drie wasjes, even opblijven om de laatste nog in de droger te doen.

Donderdag 23 juni – Allinge > Frederiksø – wind 3 W – zon
Terwijl Neel en Noor van de douches gebruik maken, haalt mama broodjes bij de super. We ontbijten aan de picknick tafel, met sinaasappelap, yoghurt, fruitjes én de Nederlandse krant (die Noor meehad). De achterbuurvrouw (NL) vraagt of we ook de Åland eilanden aan zulen doen, ze heeft vorige keer namelijk een nieuw boek gekocht om later de oude terug te vinden. Die krijgen wij mee en we kletsen wat. Daarna tijd om te vertrekken. Buiten hijsen we de zeilen en zetten koers richting Christiansø. We zien de dieptemeter steeds verder oplopen en zeilen met 80m zee onder ons! We lezen uit het logboek van de Grunnevika over hetzelfde stuk en het is zo warm dat we in onze onderbroeken en hemdjes kunnen zeilen. Vrij snel zien we Christiansø in ons vizier, in mama’s beleving kon je het pas op het laatste moment zien. We besluiten de Zuiderhaven in te gaan. De langszij kade ligt behoorlijk vol, de plekjes met een mooring boeitje achter ook, toch lijkt er 1 plekje te zijn. Max 110cm staat er bij, heel langzaam varen we op de kant af. En dat halen we, het water is zo helder dat we als check onder de boot door kunnen kijken. De plaatselijke visser zegt dat het wel goed zit, het water staat hoog en het bord hangt er vooral zodat er geen dikke boten gaan liggen. Hij vertelt ook meteen wat er vanavond allemaal op de planning staat voor midsommer. We wandelen een rondje over Christiansø, zwemmen op Frederiksø en dan is het tijd om eten te maken en samen met de locals dit te nuttigen op de rotsen.

Volgens de visser zouden ze daarna naar de bonfire lopen voor de kids om 8u, dit gebeurt niet echt dus we gaan zelf op pas. We vinden het vuur, wat al flink fikt. De livemuziek hebben we gemist, als de locals daar allemaal wegdruppelen gaan we snel achter ze aan. We lopen in een stoet naar het dorpshuis, hier speelt een bandje en wordt gestijldanst. Wij doen natuurlijk mee. Neel wordt door een Deen ten dans gevraagd, we krijgen een bloemenkrans en ook mama danst met een van de locals. De man die klarinet speelt, komt na z’n pauze ineens met ons kussentje binnenlopen. Gaar hierop zitten en speelt vrolijk verder, achja het is feest. Om elf uur wordt iedereen naar buiten gestuurd, songteksten worden uitgedeeld en het tweede vuur van vanavond wordt aangestoken. Wat ’n avond, wat ’n feest, wat een gastvrije mensen, nu bedtijd.

Vrijdag 24 juni – Frederiksø > Gudhjem – wind 3 O – zon
Als mama en Noor vroeg eruit gaan voor ’n ochtendduik, blijken alle jachtjes van de overkant te zijn verdwenen. Vreemd denken we, állemaal. Dan zien we mensen op de rotsen klaar zitten, we turen de haven uit. Een grote driemaster komt onze kant op. We lopen snel naar de zwemsteiger waar het water kouder aanvoelt dan gisteren. Daarna zitten we eerste rang als het schip aanlegt, het is een opleidingsschip.

Daarna verleggen we de lijnen, Noor blijft aan wal, maar we willen weg kunnen varen zonder hulp, als oefening. Noor snelt daarna naar de havenmond en dan begint de fotoshoot. Noor rent met camera mee over de kant terwijl Neel en mama een rondje Frederiksø doen. Zelfs tussen de rotsen door! Om daarna in de Noorderhaven op de plek van de ferry, Noor weer op te halen. Dan doen we ook nog een rondje Christiansø, wat best even spannend is tussen de rotsen door. Na het eiland wordt het zelfs wel 90m diep, nog dieper dan gisteren. We zetten koers richting Gudhjem. De wind staat perfect het is niet zoveel, maar we hebben tenslotte vakantie. Vlak voor de haveninloop komt de ferry aansnellen en rollen we de fok in. Draaien in de wind en laten alles zakken. In de binnen haven is tegen de kade nog plek, perfect, we liggen naast mooie roze bloemen en uitzicht op de rots. Een verlate lunch met pindasoep aan één van de picknick tafels. Daarna een wandeling naar het strand om even af te koelen, terug langs de karakteristieke zwart-witte molen. We eten macaroni, wederom luxe aan ‘eigen’ picknicktafel en bellen daarna bij de wifi/wc’s met oma. Halen een ijsje en wandelen door de kant van Gudhjem waar we nog niet waren. Richting Nørresand Havn. Terug ontdekt Neel een paadje wat ons omhoog brengt. Boven staat een bankje en zien we een prachtige zonsondergang. Terug in de haven, gaat Neel nog even douchen en belt mama met Edith. De rest van het dorp maakt zich klaar voor ‘Sol over Gudhjem’ hét food evenement van het jaar. Waarbij bekende chefs tegen elkaar zullen strijden. Wij hopen dat er wat te proeven valt!

Zaterdag 25 juni – Gudhjem > Hasle – wind 2/3 O – zon
In Gudhjem zit een klein bakkerszaakje overladen met paddenstoelendecoratie, we halen er heerlijke broodjes voor ontbijt. De kade is inmiddels aardig volgelopen, de dessertcompetitie is van start gegaan. Drie duo’s maken onder ogen van de toeschouwers de mooiste creaties kalar. Wij struinen langs de kraampjes om verschillende lekkernijen te kunnen proeven en komen terug op het moment dat de jury het tweede dessert krijgt opgediend. We staan overal met onze neus bovenop, Noor als semi-influencer zelfs in de tent. Ook hier mag het publiek mee proeven, maar het winnende toetje hebben we gemist. Gauw door naar het hoofdpodium, waar alle genomineerde producten van ondernemers in de categorieën drankjes, toetjes, gerechtjes en snacks worden uitgedeeld. Ons favoriete toetje wint niet helaas… Met tas én buik vol besluiten we ons klaar te maken voor vertrek. Een slag door het dorp voor boodschappen en twee nieuwe kledingstukken voor mama en Neel. Op naar de west kant van het eiland, lekker in het zonnetje, de wind weer van achteren. Er staat aardig deining en we scharrelen rustig langs de kust. Met de Hammed Odde in zicht twijfelen we over de halfwinder, maar juist dan wordt de wind wat gunstiger en blaast ons om de Noordpunt van het eiland. Nu gaan we zo lekker dat we besluiten om door te zetten naar Hasle, tip vd Sailing Wilson. Rare val winden aan deze kant maken onze voortgang wisselend, maar tegen zeven uur passeren we Vang. Hier in de kleine haven lagen Erik en Marchien al die jaren geleden. We strooien een beetje as uit. Een uur later leggen we aan in Hasle en kunnen direct aanschuiven aan onze eigen picknicktafel voor onderweg voorbereide salade. Dan omkleden want we zijn hier met een reden: sauna! Drie rondes tussen de lokale jeugd en met semiprofessionele opgieting door Henrik (slechts 1 tiener krijgt een mep vd handdoek). Inclusief Havtonn geur (duindoorn). Ongeveer de enige bewerking van dit product die we nog niet hadden gehad vandaag. Tussendoor koelen we af in het daarvoor beboeide gebied onder de laatste zonnestralen.

Zondag 26 juni – Hasle > Hammerhavn (7 nM) – wind 2 o/w – zon & heet
Ontbijt aan eigen picknicktafel, wasje gedroogd en gevouwen, vergeten koffie in het apparaat te doen, op naar de bus. Zondag… en net gemist dus wordt het wandelen naar Hammerhus, via Vang. Het is warm, erg warm, eerste haventje moet gelijk gezwommen worden, tussen de klussende locals. Deense kaneelkrakeling verdient. Van Helligpeder Havn door naar Tegkas Havn, lange trappen afdalen naar Jons kapel én weer omhoog, flinke workout. Tussenstop voor koffie en lunch in Vang. Deze aanloop weet ik nog precies, enorm klein en met veel hulp voor ’t eerst ’n drijvende achterlijn op moeten pikken. Vandaag is het feest want er stopt ’n legervoertuig met afgestudeerden. Voor 20 kronen kopen we plaatselijke aardbeien en we hebben de flessen weer gevuld voor onderweg. Mooie smokkelroute tot aan de ruïne zo herinnerde ik mij dit ook. De oude steengroeve is nu klim en abseil paradijs met prachtige houten shelters met bbq mogelijkheden. We naderen de ruïne en bewonderen vooral ook de prachtige uitzichten en zien dat de zeilbootjes vooral liggen te dobberen.

Neel krijgt last van de pollen, helaas is de bus naar Hasle net weg. We besluiten te gaan liften, maar ons beginners geluk is blijbaar op. De meeste auto’s die ons passeren zitten ook al vol. Dan stopt er een deelnemer van Sol over Gudhjem en die kan 2 meenemen, meiden ga maar alleen, lukt het sowieso sneller. Maar deze auto met aanhanger houdt de volgende tegen en daar mag ik instappen. Het blijkt het team van dat ontzettende lekkere toetje, rorvig dessert dk. De meiden worden gewoon bij de haven afgezet (voor de boot) en wij volgen. Ze openen de kar en overladen ons met toetjes, alle smaken krijgen we en 2 liter (leftover) melk. Gauw een Weduwe Joustra kruikje aan hun gegeven. Als we plaats hebben gemaakt in de koelbox voor al die toetjes is het tijd om de trossen los te gooien. We gaan hetzelfde stuk nu varen, te voet waren we sneller blijkt na 3,5u dobberen. We poetsen het dek, verliezen de schuurspons en maken ’n stormrondje om haar op te vissen. Kleuren bij, lezen en schrijven bij en ’t laatste stuk haat het weer flink waaien. Met ’n fikse eindsprint halen we Hammerhavn, deze ligt vol met vooral Poolse zeilboten en 1 duikersboot. Salade direct serveer baar (zelfde trucje als gisteren) gaat er lekker in en uiteraard twee van die heerlijke toetjes. Elze’s cadeau gaat open, origineel binnenkort maar eens spelen. Met veel km in de benen vallen we spoedig in slaap. Morgen naar Zweden terug op de laatste dag Oostenwind.

Maandag 27 juni – Hammerhavn > Skillinge (21 nM) – wind 4/5 oost – zon
We zijn bijtijds op, mama heeft havermout gemaakt, het is al erg warm. Neel heeft over een mooi blauw meer gelezen, dus wandelschoenen (aka slippers) gaan weer aan. We beklimmen een rots en hebben prachtig uitzicht over Opalsøen, het meer is superblauw en en eromheen is enorm veel groen. We zien mensen bezig met het klaarmaken van een zipline, nieuwsgierig lopen we naar beneden. Neel en Noor lijkt het wel wat, mama meldt zich vrijwilliger voor team socials vandaag. We spreken wel af dat er nog iemand voor ons springt, de testride, dus samen met een Deen, die vandaag zijn eerste dag heeft, lopen we naar boven. Mama loopt door naar de plek waar we de eerste zipline voor ’t eerst opmerkte. Neel gaat als eerst, na de Deen, wauw wat ’n sprong. Noor volgt. We zijn blij met de mooie ervaring, leuk en op zo’n mooie plek. Van een van de medewerkers krijgen we de rip om nog naar Hammeren Fyr te lopen, de vuurtoren waar je gratis op kan en waar je Zweden kan zien. Daarna is ’t precies 12u en tijd om het mooie Bornholm te verlaten, wat een prachtig eiland. Ruime wind zetten we koers richting Zweden, 306 graden houden we aan. Er staan flinke golven en dat is weer een beetje inkomen. Als mama achter het roer zit, slapen Neel en Noor bij in de kuip. Na zo’n 1,5u wordt alles weer wakker en is het tijd voor lunch. Noodles uit Denemarken en cup a soup. Ook wordt de laatste Nederlandse kaas opgemaakt. De koers komt best Noordelijk uit, dus nog even is er twijfel russen Skillinge en Brantevik. Maar Renee van de Vleut schreef dat bij Skillinge het best bewaarde kasteel van Zweden was dus zetten we door tot de kust. Gaan overstag en met de zeilen over de andere boef zoeken we de aanloop boeien op. We leggen aan in een boxje met vingerpiertjes. Hijsen het Zweedse gastenvlaggetje en lopen een rondje door het dorp. Bij de super kopen we crackertjes en aioli. We bestellen twee pizza’s bij de haven en wachten bij de picknicktafel. Wintje, Icetea, crackertje: we zijn blij dat we dat meegenomen hebben. Want de pizza laat op zich wachten. Na een uur gaan we toch even vragen. Hij blijkt ons te zijn vergeten, twintig minuten later krijgen we ze mee + 2 gratis drankjes. Die wij niet per se drinken, maar wel heel koud zijn! Dus die gaan de koelbox in. De pizza’s smaken goed. Het best bewaarde kasteel blijkt 1,5 uur wandelen te zijn vanaf de haven. Dus gaan we te kooi, nadat we de tent hebben opgezet want vannacht komt er regen.

Dinsdag 28 juni – Skillinge > Simrishamn (7nM) – wind 4 nw – regen
En inderdaad, als we vanochtend wakker worden klinkt er regen op de grote tent. Mama is al in de weer, Noor en Neel gebruiken het weer als excuus om nog lekker even te blijven liggen. We ontbijten verse broodjes en drinken rustig koffie. Als het wat opklaart vertrekken we. We zeilen met de kust mee, de 10-meter lijn houdend. De wind is wat Noorderlijker dan voorspeld en komt wat vlagerig van het land af. We lopen dik 4kts. Zo passeren we binnen het uur Brantevik. Voor de kust bij Simrishamn staat plots een flinke golfslag en is het een spannend klusje om het zeil naar beneden te halen. Één golf slaat zelfs onder ons luik door en maakt de kussens binnen nat. Zodra we de havenhoofden passeren is het rustig en kunnen we de smalle ingang naar de jachthaven nemen. Aan de voorste steiger F zijn mooie kleine boxjes. Aan de waterplanten in de heldere haven kunnen we zien dat hier voldoende diepte is. Helaas is het bij binnenlopen weer gaan regenen. Een blik op de lucht biedt goede hoop en dus besluiten we eerst een rondje te struinen. Terwijl we ons op de hoogte stellen van de treintijden en een indruk vormen van het stadje breekt de zon weer door. Terug bij de boot drogen we de zeilen en bergen ze netjes op. Voor lunch maken we soep naar Mariia’s recept met boekweit en appel. De rest van de middag doen we verschillende winkeltjes aan en stuiten we zomaar op een strijkconcert in de kerk. Nouja de generale repetitie waarschijnlijk, maar dat maakt het niet minder mooi. Dan worden de boodschappen verdeeld, zeekaarten uitgezocht en tassen ingepakt. Noor en mama gaan naar Nederland voor Noor haar social work diploma-uitreiking. Hoewel het niet zo voelt, blijkt het geluk dat de ijszaak dicht is. De zorgvuldig gecheckte trein gaat niet en de bus kan ze nog net meenemen. In Ystad staat de Skoda onaangeroerd op z’n plek en brengt hen weer naar de ferry in Trelleborg. Ik struin richting Brunnspark waar vandaag de première van een serie zomerconcerten op dinsdagavond plaatsvindt. De bemanning van de Ida is er ook. Pas tegen zonsondergang gaan we terug naar de haven. Er zijn folkeboot-buren gekomen, een Duits gezin met hun Zufriedenheit. Drie nachten havengeld is reeds betaald. Ik denk dat ik me hier wel kan vermaken.