Een nieuw vaarseizoen staat voor de deur
De Zeekraai weer seizoen klaar maken, het blijft een gedoe. Alles komt maar 1x per jaar voorbij, hoe was het ook alweer, hoe moest dat ook alweer, foto’s erbij zoeken, plakkers erop, hadden we hier geen videobeelden van, maar waar vinden we die bestanden, waar ligt alles opgeborgen, phhh? Waar vinden we de tijd om, weer het onder waterschip te behandelen, het polyester te poetsen, de mast moet geschuurd en gelakt. Nou die tijd ‘krijgen’ we volop, coronaquarantaine tijd. Noor gaat niet voor een studiereis naar Zweden, Neel moet noodgedwongen Malawi afzeggen, ineens tijd met elkaar te over.
Buurman Paul durfde het wel aan de mast er zelf af te halen met ons, maar kunnen wij hem dan nu ook weer opzetten? Eerst maar eens onder de goot vandaan halen en 4x in de lak zetten, gelukkig werkt het weer ook mee. Onderwaterschip moet het zonder kritische inspectie van Gert doen, dus beetje schuren en likje verf en dan gewoon maar weer de anti-fouling van Popma erop, heeft het vorig jaar prima gedaan. In korte broek met elkaar even het polyester poetsen, boxje aan, met muziek gaat alles beter.
Maandagochtend 6 april mag ze achter de Skoda, BE is in het bezit, maar de ervaring nog niet. Herre’s werf is alleen maar vooruit, dat komt gewoon goed. Neel sopt nog snel de kale plekken van de steunen. Noor legt alles weer vast en ik sta toch weer met tranen naar zijn schip in de kraan te kijken, blijft een rotmoment. Motor wordt er voor ons achterop gehangen en Noor vaart haar keurig naar huis, zo dat gaat toch steeds vertrouwder, want heerlijk dat ze weer aan de juiste kant van het huis met water onder de kiel ligt, dat vieren we.
10 april zijn we de hele dag druk met onze volgende uitdaging, plaatsen van de mast. Vorig jaar gelukkig veel gemarkeerd, dus de A staat vrij makkelijk in elkaar. Lijnen willen we dit jaar goed op lengte maken en het verende touw uit de katrol moet ook vervangen, niet vergeten dit keer. Waarom krijgen we de vernieuwde grootzeilval nou niet meer ingeschaard ? Wat doen we fout, terug naar de winkel, blijkt het oog net te rond, even knijpen en jawel hoor het past.
Het belangrijkste punt waar moet de strop, zouden we dat na vorig jaar niet gemarkeerd hebben ? Mama sta jij daar nou een gaffa tape af te peuteren… zie je wel we waren wel slim bezig.
Veel feedback, praten, overleg, tranen, willen we dit, kunnen we dit, nogmaals doornemen en dan is het toch ’s middags een feit, we kunnen dit. Drie pippi’s ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat we het wel kunnen’, oh ja en ervaren 🙂 buurman Paul. Klein detail de A moet er nog af, de stagen nog vast, gelukkig is de verende lijn heeel lang, want de strop kan er nu alleen af met een ladder en dat is best wiebelig, ging dat altijd zo ? Durfal Noor gaat dit klusje ff klaren. Morgen de zeiltjes er op en haar maidentrip 2020 op Marchiens verjaardag, laat die zomer maar komen !
Mooi filmpje van het plaatsen :