Logboek

Rond half tien de haven uit, na ontbijt en zwempartij. En het is direct alweer hoog aan de wind. De wind is harder én noordelijker als voorspeld. Wéér hakken over dat IJsselmeer… ik wil ook wel ’s in m’n t-shirtje voor de wind :-/De stuurautomaat doet het gelukkig wel weer zonder morren. Wel zo handig met navigeren (verrekijkers), koffie en plassen. Én met ’n ander akkefietje. Op een gegeven moment zie ik vanuit de kajuit binnen, dat het borgringetje van het bakboordswant er bijna uitvalt. Het is gebroken. De borgpen is al verschoven ! Dus snel aangelijnd en met een tang geklaard, met één voet in het gangboord door het water, want zo schuin gaan we wel. Ducktape erom voor de zekerheid én een elastiek tegen het constante rammelen in deze knobbelige zee. Pfft… het zal je gebeuren.

Intussen wordt het steeds hoger aan de wind. Hoezo NO 3 ? NNO 4 à 5 komt meer in de richting… Gelukkig neemt de wind onder de dijk (Enkhuizen-Lelystad) wat af. Ik kan nog net aansturen op de aanloopton van Broekerhaven. In de luwte van de dam van de Houtribsluis strijk ik de boel en leg lijnen en fenders klaar. Op naar de volgende uitdaging: de sluis in m’n uppie. Die gaat vlak voor m’n neus op rood, zodat ik twee aanlegmanoeuvres heb. Kan ik gelijk mijn net bedachte trucje proberen, met een lijn door de wandputting terug naar de lier. De truc werkt niet. Mooi… beter dat ik daar nu achter kom, dan straks in de sluis. De klassieke manier met voor en achterlijn gaat prima. Mijn zus zwaait naar me vanaf de dijk. We spreken af bij de Compagniehaven. Daar leg ik redelijk op m’n gemak aan tegenover de box van zaterdag. Van de havenmannen mag ik hier wel blijven liggen. ’n Biertje met Karin en dan de boot opruimen en het dorp in. Bij de watersportwinkel koop ik nieuwe borgringen. Een stuk dikkere dit maal. Eten doen we bij ’t Ankertje en ja, Enkhuizen is nog net zo leuk als drie dagen terug 😉