Terug in Zweden en Marleen gearriveerd!

Zondag 7/8: Kasala > Kaskinen > Gåshällan (32+16 nM)- 4/5 Bft – hoge golven 
Neel: Vanochtend ziet de zee er vanaf de uitkijktoren weer wat vriendelijker uit. Het waait nog altijd hard en de golven staan door, maar ditmaal voor ons bootje beter te verdragen. Na de geul kunnen we vallen en kan het hoog aan de wind zeilen. Als we de 62° NB passeren mogen we nog meer ruimen en spoelen we op de hoge golven onder flinke vaart de aanloop van Kilen in. Best spannend met zo’n 3-5m onder de kiel. Wat goed dat we hier gisteren niet aan begonnen zijn. We laten Kilen rechts liggen zonder dat deze onbereikte haven te veel geheimen blootlegt. Dat wil zeggen, zo van een afstand stelt ook dit plekje niet veel voor. Dan weer naar buiten, twijfel of dat bezeild is, of toch het ondiepe geultje binnendoor. Die 1,5m biedt voor ons nog 3dm speling en zo lagerwal durven we het aan. Één stukje zakt de dieptemeter tot 1.6 maar verder kan het prima en is het zoveel relaxter dan buiten. Eindelijk koffiekoers, gevolgd door lunch. We varen tussen de zalmbassins en buitenhuizen door en komen niemand tegen. Dan is het weer gedaan met het chillen. In zeilpakken weer het open water op. Noor en Joris trekken zich terug op de bank aan de lage kant. Kardinalen spotten, actief sturen en veel buiswater maar we weten uiteindelijk de aanloop van Kaskinen te bereiken. Voor de wind blijkt het dan weer best een zonnige en warme dag. Tegen 17u(30?) knopen we vast in de gasthamn. Maar helaas… vanwege de weinige wind morgen kunnen we hier beter niet blijven. Dus taken verdelen, Noor en Neel doen boodschappen, mama scoort benzine en Joris haalt eten. Om 18u45 is de was klaar en legt de Blue Bat achter ons aan. Hoe graag we ook willen drogen of met de Britten over Haparanda willen kletsen, we moeten door. Zeil op en we laten Kaskinen achter ons en we eten pizza! Heerlijk! Een lokaal bootje vaart ons bij om te vragen waar we vandaag komen en we geven al varend ons visitekaartje af. Dan is het weer opsteken dus gaan we weer in de kleren. Joris en Noor doen binnen hub best zoveel mogelijk was droog te krijgen. Buiten kunnen we qua wind alleen nog een kussensloop hebben; in de hand. De 16 mijl naar Gåshällan verlopen soepel, de scherpe kantjes van eerder vandaag zijn er wat af. Noor slaapt en Joris komt buiten meegenieten van de mooie luchten. 

Marchien: Een paar kardinalen leiden ons naar de steiger plek met vier hekboeien, er is niemand, dus gaan we voor de langsteiger, maar langszij (motor al uit, op de hand) raken we zacht ‘n rots en achterwaarts ook. Dus besluiten we beide steigers te gebruiken en liggen er schuin (driehoek) in. Wauw grasveld voor de tent, waslijn met knijpers en ‘n oranje route naar de andere kant van ‘t eilandje. Neel en ik verkennen deze en zien bbq plek, sauna en mooie nieuwe beschutte U-vormige steiger én nog betere campingplek. We haasten ons terug waar Joris en Noor al bezig zijn hun slaapplek op te zetten. Neel bestudeert de kaart en blaast de verplaatsing optie af, geul ernaartoe = 80cm. De was hangt even later, de tent staat, muggenkaarsen op de picknicktafel nog één borreltje en dan te kooi.

Maandag 8/8: Gåshällan > Strömmingsbadan (28 nM) – NW te weinig wind – te veel brommer
Noor: We ontbijten met yoghurt aan de picknicktafel, de lucht is wat dreigend dus tussendoor halen we de lakens die te waaien hingen binnen en breken de tent af. Tijdens de koffie overleg, maar er staat zo weinig wind dat we ‘t eerst buiten moeten zien. We varen hetzelfde geultje naar buiten terwijl Neel en mama binnen de route plannen. Het eerste stuk is te bezeilen, maar op ‘n gegeven moment valt de wind bijna helemaal weg en kunnen we de hoogte die we wilde niet meer houden. Tijd voor overleg, want in de bakskist ligt 5L aspen en 5L benzine + wat er nog in de tank zit, is niet genoeg om vandaag de hele dag te brommen én morgen: mocht de wind dan ook niet met ons zijn. De plek waar we op weg naartoe zijn zal zeker geen tank hebben. Er is een optie, waar dan een grotere plek in de buurt zit waar we dan eventueel liftend/lopend naar een pomp zouden kunnen. We motoren/zeilen langzaam verder, wat is wijsheid. Dan berekent Neel dat de ‘tankplek’ 9 mijl naar binnen is én dus ook weer naar buiten. 18 mijl voor benzine, waarvan we dan een groot deel weer zullen verstoken om daar weg te komen. Conclusie: we gaan door, proberen vandaag zoveel mogelijk te zeilen, de Aspen moet onaangeroerd in de bakskist blijven en we hopen dat de voorspelde wind voor morgen zo blijft. Van het zoveel mogelijk zeilen is veel motorsailend, we proberen een stuk te kruisen. Doen hier meer dan een uur over, gaan 2 mijl door ‘t water maar maar 1 mijl vooruit. Mama bakt een eitje en het zonnetje brandt. Op een geheven moment is er ‘n oké stuk zolang we vaart hebben, komen we in de windvlagen wel wat vooruit. Dus komen de peddels tevoorschijn die ons in beweging houden. Al met al komen we er wel, zeker wel 16 mijl (ongeveer) met de motor bij, maar toch. We hebben de tijd vandaag, eten couscous salade en om half acht varen we ‘t eiland Maalahti binnen.

Het hekanker houdt niet en de buurmand roept dat ‘t door de bodem komt en we ‘n lange lijn om kunnen lopen want er zit daar een ring op de rots. Wij twijfelen en leggen de boot eerst langszij. Hij lijkt niet tevreden met onze keuze en wij twijfelen wat. Misschien komen er wel bootjes nog later of ‘s nachts van de oversteek. Dus Joris gaat toch met de lange lijn die kant uit. Ook gaat Joris met hem een praatje maken over zijn boot en het is goed dat we deze man te vriend hebben gehouden. Hij komt namelijk met dé tip, waar we de Kraai voor de winter kunnen stallen, hierover later meer. We strooien wat papa uit op dit laatste Finse plekje wat we aandoen. Daarna tijdens golden hour tijd voor een fotoshoot. Spelletje in de kuip en vroeg te kooi, de wekker staat namelijk om 6u.

Dinsdag 9/8: Strömmingsbadan (FI) > Norrfallsviken (ZW) (61 nM)- 06:30 (Finse tijd) tot 18:30 (Zweedse tijd) 13u gevaren – zon
Mama: De wekker gaat vroeg, korte duik, fris en alle thermoskannen vullen. Joris en Noor staan al snel aan dek met alle ingepakte kampeerspullen, Neel loopt alvast de haak achterlijn terug en met de motor zachtjes bij verlaten we Finland. Direct na het tweede paar kardinalen kunnen we 270° westwaarts en dat blijft de rest van de dag zo. Soms iets meer richting groen opsturen, dan weer een beetje vallen naar rood. Het rif had er de eerste uren uit gekund, maar tja ‘t plakken heeft niet gehouden, dus met deze m2 moeten we het doen. Na het ontbijt en de koffie trekt de wind al aan en dat blijft ze doen, dat hoopte we ook, zodat de benzinekraan dicht kan blijven. De golven worden hoger en halve/ruime wind klotsen ze soms flink tegen de zijkant. Ik zit als enige al in mijn zeilkleding, begon namelijk al te rillen en moet even gaan liggen om vervolgens toch meerdere malen ‘t ontbijt aan de vissen te voeren. Kom maar met die digestive (aka ‘kotskoekjes’) en Cola. De rest krijgt flinke plenzen water op gewone kleding alvorens de zeilpakken aan zijn dus inmiddels is alles nat. Inclusief één hoofdkussens waar ik op lag te dutten. Maar we lopen gemiddeld meer dan vijf knoop, Joris probeert iets van het Skûtsjesilen mee te krijgen maar geen verbinding. Neel en Noor houden de moed en de vaart er vrolijk in. Terwijl ik op de bakskist probeer mijn zeeziekte weg te slapen, hoor ik Noor vragen wie er een spelletje wil spelen. Ik kan nog net bedenken wie ik in mijn hoofd heb. Daarna deel ik mee dat Haparanda toch echt te ver weg is, fuck the fence momentje. In Zweeds water wordt ‘t iets minder heftig en mag ik weer roeren en voel mij gelijk een stuk beter. Noor gaat onder de deken bij Joris opwarmen, Neel deelt vrolijk mee hoe weinig mijlen we nog te gaan hebben en als we bereik hebben kunnen we Jeen laten weten naar welke plek ze de Skoda moet rijden. Ze appt dat ze rond 14:30 de daktent op de P als mooi herkenningspunt had. En eenmaal op de E4 ziet ze vanaf Arlanda al steeds Haparanda op de borden staan. Wij zien de vage wolken overgaan in échte bergen maar het duurt nog wel even voordat we ook echt bomen en rotsen kunnen herkennen. Wauw wat een compleet ander landschap hier in de Höga kusten. Als we het fjord invaren hebben we nog enorme windvlagen, zien kajakkers, dan is het ineens tien minuten blak en halen ze ons peddelend in. Wij strijken het grootzeil en gaan relaxed verder op de fok. Een idyllische baai opent zich voor ons, we leggen aan tussen twee vingerpiertjes. Eerst allemaal plassen en dan op het terras, met wifi, aan twee overheerlijke pizza’s zicht op de P en nu wachten op bericht van Marleen.

Als we zijn geland in Zweden gaan Noor en ik de grote tent opzetten en Neel en Joris zoeken de receptie van de camping op. Daarna zitten we met z’n viertjes in de kuip, en waarom heeft Jeen nog niets van haar laten horen? Op het moment dat Noor haar belt kijk ik door het raampje en zie de Skoda de parkeerplek oprijden. Neel en Noor rennen naar haar toe, Joris en ik moeten nog schoenen aan doen en mogen zowel de auto als Jeen knuffelen, ze heeft ‘t gehaald! Ze trekt echt als eerste haar golftas uit de auto en zegt: ‘hier heb je dat *** zeil!’ Daarvoor heeft ze uren bij de incheckbalie gestaan en maar net op tijd haar vlucht gehaald, maar super Marlena wat zijn wij enorm blij dat we weer een geheel grootzeil hebben. Eerst een witte wijn open en alle verhalen met elkaar uitwisselen. Helaas is daarna de pizza keuken dicht en is er alleen nog een ‘n broodje mayo met 2 garnalen en ‘n blaadje sla voor de laatste honger. We checken de tenten in op de camping en mogen per hoge uitzondering nog met de sleutel ‘t was en drooghok gebruiken. Gelukkig maar want de elektrische kachel maakt aan boord al over uren. Maar morgen schijnt opnieuw de zon!

Woensdag 10/8: Norrfallsviken > Näske (16 nM) – wind SW 3/4

Neel: Om 9u haalt de camping-crew warme broodjes en we ontbijten in de kuip. Misschien op grillstand gebakken? Hard werken deze kaiserbrötchen. Het ov richting Näske blijkt een ommelandse reis en dus zal Joris vandaag met de auto gaan. Na afwas, volle thermoskannen, videobellen met oma, zeilwissel, auto opnieuw inpakken, wasjes vouwen, beide tenten weer opbergen, zijn we om 11u40 zo ver. Met de vier dames verlaten we onder toeziend oog van de drone deze mooie baai. Eerste stukje motorsailen en daarna ruimen we. Op de golven liggen we aardig te schommelen, Jeen is blij met haar 2 tabletjes. Gelukkig kunnen we ons gauw tussen de eilandjes laten zakken.

DJeen draait muziekjes en er is een hoop bij te kletsen. We lunchen al varend en bestellen boodschappen bij walteam Joris. Hij haalt nieuwe benzine, snijplank, avondeten en laat zich afleiden door het motormuseum waardoor wij om 15u30et enkele minuten voorsprong Näske bereiken. Sinds zeven jaar woonplaats van mama’s jeugdvriendin Marit. Zij heeft geregeld dat we in box 140 mogen liggen vannacht, Noor regelt dan maar een ander ‘klein jongetje’ om deze aan te wijzen. Met twee auto’s leggen we het korte stuk naar het typische Zweedse terrein van Marit en Jaap af voor koffie, IJsland verhalen, heerlijke kladdkaka, katten knuffels en een rondleiding inclusief technische aspecten van het wonen in een natuurgebied waar het ‘s winters -26 kan worden.

Mama en ik wandelen terug terwijl de Skoda een plekje voor de nacht heeft gevonden. Zo’n 200 meter van de haven is een andere steiger, met plek voor tent en picknicktafel en vuur. Hier maken we lekkere tortilla’s, welke boven het vuur verwarmd worden. Na het eten gaan we alle vijf (ja echt!) in de Skoda naar het Höga Kusten national park voor een avondwandeling. Prachtige omgeving, geen elanden gespot, skipping stones gegooid en snel terug omdat het duister wordt. En naar bed!

Donderdag 11/8: Näske > Husum (28 nM) – 4/5 Bft – 9u50 tot 15u45
Mama: Ik neem een frisse duik en verjaag de brandganzen met mijn blote billen. Neem kokend water mee naar de tenten en daar drinken we relaxed ‘n kop thee en pakken in. Het gaat best hard waaien, dus Marleen wil wel ‘t walteam zijn. Wij vertrekken met vol tuig, maar al vrij snel moet ‘t rif in het oude grootzeil. Dat gaat niet zo soepel als bij het andere zeil, dus Joris fikst ‘t ouderwets op de ring. De sfeer is een tijdje niet zo relaxed dus tijd voor een goed gesprek en verwachtingen uitspreken. De golven zijn wél 6 tabletjes, Marleen goed dat je niet mee bent. We appen haar boodschappen en filmpjes door. De wind trekt steeds meer aan, dus de fok gaat ook in en we stieren over het water, elke keer als we hopen op iets van beschutting van de wal, trekt het juist met vlagen aan. Ik maak me vooral zorgen om de grote krachten op dit oude zeil. Voor de terugreis komen er zeker splinternieuwe zeilen hebben we al meerdere keren gezegd. We hebben namelijk gelukkig definitief een winterstalling weten te regelen in Kalix, daar laten we de nieuwe set dan gewoon naartoe sturen. Als we de baai van onze eindbestemming binnenvaren, wordt het mij te gek en gaat het grootzeil neer en gaan we alleen op de fok ‘t laatste stuk afleggen. Een enorme fabriek ontsiert ‘t haventje van Husum. De Skoda staat al perfect op ‘n grasveldje aan het water, schuin daarachter 3 picknicktafels met vuurplek (mét hout) en 1 douche en toilet.

150 kroon mag in een envelop met je bootnaam erop in het gastenboek. Na een winderige borrel, gaan we op zoek naar 2 geocaches zodat Marleen kan vinken en dan maakt Joris het vuur aan. Neel plot de volgende route, Jeen en Noor maken overheerlijke pasta, ‘t toetje is Dokkumer koffie met (eindelijk) warme marshmallows tussen de ‘kotskoekjes’. Plan voor morgen staat vast dus niet al te laat naar bed. 

Vrijdag 12/8: Husum > Järnäsklubb- 3 Bft W – zon – 1 man/4 vrouwen aan boord
Jeen: Het plan voor vandaag is om met zijn 5’en te zeilen dus moet de auto in de ochtend weggebracht worden. Om 6u30 springt Marleen onder douche en Marchien in het water naast de boot om om 7u het terrein af te rijden. Even vergeten dat er ‘s avonds een slagboom naar beneden was gegaan om het terrein af te sluiten. Dus toen we daar naartoe reden zagen we dat die dicht zat. En nu? Nog naar een andere slagboom gereden maar die was ook dicht. Weer terug. Kunnen we er langs rijden? Beide kanten een greppel en een paal. Tsja, wachten tot er iemand komt? Kan wel negen uur worden. Geen tijd voor, denkt Jeen. Dan maar even stunten met de Skoda. Met twee wielen in de greppel en 2 wielen schuin op de kant lukt het net om langs de slagboom te komen. Yess! Gelukt, op naar het treinstation in Nordmaling. Keurig op tijd geparkeerd naast het treinstation dus nog tijd om een cappuccino te kopen en een warm bolletje met kaas. Op het station hoorden we van een Zweedse verpleegster dat we kaartjes voor de trein moesten kopen via een app, nog net op tijd gelukt. Aangekomen in Husum deden we eerst nog een wandeling naar de supermarkt voor het ontbijt en toen nog een korte wandeling naar de boot. Om 9u45 aangekomen was de rest net wakker en gedoucht, Noor had zelfs nog even gezwommen. Alles ingepakt, Jeen nam nog even 2 tabletjes en we konden vertrekken om 10:15 op weg naar Järnäsklubb. Het was een rustig tochtje (1 tabletje toch?) dus kon er krant gelezen worden en Joris volgde op de telefoon de laatste dag van de SKS wedstrijd. Noor en Jeen een beetje aan het roer, wel 60° houden Jeen! Sorry voor de kris-kras koers! Af en toe een beetje afgeleid 🙂 Het laatste stuk viel de wind helemaal weg dus nog geprobeerd te peddelen. Dat hielp niet genoeg, en de mugjes vergezellen ons, dus toch het motortje maar aan. En om 15u45 het piepkleine haventje gevaren.

Daar zagen we een heerlijke loungebank waar we op geploft zijn en genoten van heerlijke drankjes en chips in het zonnetje op het terras. Daar moest ook een plan bedacht worden om de auto op te halen. Gelukkig zag Marchien drie oudere mensen bij een auto lopen en vroeg of ze misschien naar Nordmaling moesten en daar gingen ze gelukkig naar toe. Marchien mocht met ze meerijden en moest zich om 17u30 melden bij de auto, prima! Op het menu stond voor vanavond rijst met groente en satésaus, met als voorafje zelfs salade mét haloumi. Neel had een mooie plek gevonden tussen de rotsen aan het water. In het midden van de tafel kon een fikkie gestookt worden wat natuurlijk direct gebeurde. Om 18:15 was Marchien weer terug met de auto en hebben we genoten van een topmaaltijd met een top uitzicht. Ook nog even geocache zoeken, die niet in het torentje lag zoals verwacht. Als toetje nog even wat marshmallows in het vuur en daarna richting de boot want het begon al behoorlijk fris te worden. Om 22uur lag iedereen in bed, tent of boot.