Sandskar – Seskaro

We slapen uit en gaan dan heel relaxed ontbijten buiten voor het verenigingsgebouw. Thee & koffie op het gasstel aldaar is snel gemaakt. We zien de toeristenboot aankomen en stromen zo’n 15 mensen af, een gezin die gelijk bij ons aan de picknick tafels komt dikkedakkken en echte natuurliefhebbers met de juiste outfit voor een dagje wandelen. Een locale dame komt een praatje met ons maken en bevestigd dat er heel veel elanden op dit eiland zijn. Meestal laten ze zich ’s avonds wel zien, als ik benoem dat die grote beesten dan toch goed en ver kunnen zwemmen, schiet ze in de lach…hoezo zwemmen, ze wandelen ’s winters gewoon over het ijs. Net als de bewoners die allemaal dan graag bijwarmen in het verenigingsgebouw als ze per ijsscooter het eiland hebben bereikt. Waterfles gevuld en in korte broek en met slippers, gaan we naar het noordelijke puntje wandelen. Bijna het hele pad gaat over 2 of 3 planken, balans houden en af en toe goed je voeten optillen, maar verder is het prachtig. Helaas kijkt Marchien te veel rond en stoot hard haar slipper op een verhoging, waardoor ze blootvoets verder moet. De vegetatie en duinen lijken net of we op Terschelling zijn, alleen de vele elandenpoep klopt dan niet. De cranberry struiken zijn nog niet rijp. We nemen af en toe een zijweg om even naar het water te gluren, maar de elanden laten zich helaas niet zien. Aan de andere kant na 5 km wandelen, 1 zeilschip aan de boei en 3 motorbootje met hun neus op het strand. Dit is toch niet de plek waar je als zeiler je neus op het strand kan drukken dat eiland doen we straks aan. Snel nemen we de weg terug en het laatste stuk nog net even een ander pad, prachtig eiland, zeker nog eens een bezoek waard. Maar de wind lijkt in te zakken, dus we willen snel vertrekken. Lunch, doen we zeilend, al rap merken we dat de groen witte wellicht voor voortgang moet zorgen. Das ook goed die moet zeker ook even uit de zak. We lopen er eerst 3 knopen op, maar ook dat kakt in tot eerst 2 en dan rond de 1. Na onze verdiende koffie en lunch en voorlees sessie, starten we toch maar de motor voor de laatste mijlen. Muziekje hard op de speakers, kan gewoon. We hebben nog zakjes noodeltjes, beetje scherp maar met geitenkaas heerlijk. In de haven ligt 1 overnaads klein motorbootje aan de langsteiger, we passen er perfect achter. Onze voorraad is bijna op, dus we hopen op een lekker eettentje, het Wardshus op Seskaro is helaas gesloten, dus dan toch maar naar de veredelde snackbar Ashida. Die stelt ons zeker niet teleur, heerlijke pizza & vega sushi. Neel kletst bij met Steffano, nippend een een heerlijk koud rosétje. We wandelen terug naar de boot, bespreken het vaarplan en belplan van morgen en gaan te kooi.