Weer een nieuw gastenvlaggetje mogen hijsen
In dit blog de reis van vorig weekend (week 23), waarin we Denemarken aandoen!
Vrijdag 10 juni – bewolkt met zon – Cuxhaven > Brunsbüttel
Het is 8u als ik de auto in stap en de navigatie instel naar SVC. 3,5u rijden is het naar de haven waar de Zeekraai ligt. Een saaie weg over land, niet te vergelijken met wat de rest over zee heeft gedaan. Afgelopen dagen kreeg ik mooie plaatjes toe gestuurd (die ik dan weer op Instagram zet). Maar ik ben blij dat ik weer even aan kan sluiten. Ik tref mama op de parkeerplaats en bij de boot hangen slaapzakken, sokken én schoenen te drogen. Ze konden uitslapen en relaxed ontbijten, hebben een wasje gedraaid en we richten langzaam weer in. Met een tas vol spullen, ik had namelijk een hele lijst meegekregen wat ik mee moest nemen. Harm neemt de Skoda weer mee naar Friesland, maar niet voor we een plechtig momentje doen met z’n vieren. Al 4,5 jaar staat er een potje appelstroop in de boot, met daarin Erik z’n as. Deze reis zullen we hem op verschillende plekjes uitstrooien, loslaten, mee laten drijven.
Als we in de kuip zitten, wordt mama herkend door Gerard en we spreken met hem af over een uurtje een bakje koffie te doen. Neel gaat eerst namelijk op haar laptop bij de wifi wat dingetjes regelen en wij doen ondertussen boodschappen. Daarna Gerard aan boord, mama was begin dit jaar bij hem om verschillende kaarten van Scandinavië over te nemen. Zijn vrouw overleed twee jaar geleden, samen hebben ze veel op de Oostzee gevaren maar nu vond hij het tijd de kaarten door te geven. We drinken koffie en nemen een kijkje bij hun aan boord. Gerard vindt niet dat we zonder vaarwijzer door mogen dus ook die krijgen we nog van hem mee, daarna is het 18u en tijd om ons klaar te maken. We vertrekken met een zonnetje richting Brunsbüttel. We houden het helaas niet de hele reis droog. Maar worden op het eind met een avondzonnetje, en vier andere bootjes, vergezeld in de sluis. Na een paar meter gezakt te zijn, gaat onder luid geklingel de deur weer open. Meteen bakboord uit richting de haven. En in golden hour leggen we aan op een prachtig houten folkebootje. We kletsen wat met de buurman, maar z’n hondje is het er niet mee eens dat we allemaal binnen willen kijken. Het is te laat om nog een ijsje te scoren dus wordt het thee in de kuip. Daarna te kooi, want morgen willen we om 6u vertrekken.
Zaterdag 11 juni – bewolkt met zon – Brunsbüttel > Strande
De douche is gratis en goed, 450 kraampjes voor de jaarlijkse vlooienmarkt staan in de file. Koffie en thee in de thermos. NOK we gaan ervoor. Kegel gehesen, zeiltjes omhoog, brommer aan… recht zo die gaat: 98 kilometer voor de boeg. Al snel zetten we de motor uit, ‘t waait flink en we lopen 4/4,5 knoop. Een boze dame en een Duits zeilschip vertellen ons dat die brommer toch écht aan moet. Dat doen we braaf bij pontjes en deden het ook al bij de grote joekels, maar de wind is zeker vandaag ons goed gezind. Neel spot tot twee keer toe een grote rover, (zee)arend? Maar verder zien we vooral zwanen, zwanen en nog eens zwanen met of zonder jongen. Bij het 50 bord een foto, we zijn over de helft! Pas bij Rendsburg wordt het met grote scheepvaart drukker, maar wij vliegen erover. Als we nu doorgaan komt er alleen nog een ankermogelijkheid, besluit valt voor doorvaren, benzine besparen. Goeie keuze, 12u na vertrek mogen we vrijwel direct de sluis binnen varen. Die gaat nog perfecter dan aan het begin. Bakboord uit, haventje van Kiel aandoen of toch nog even echt genieten? Op het fokje scharrelen we langs de west kust van het Kielerfjord, ‘n enorm cruiseschip lijkt de tonnen die de vaargeul aangeven op te eten. Een kleine coaster met de naam Marit op de boeg, iemand midden op dit grote water in een opblaaskano, 2 mede Folkeboten, we kijken onze ogen uit. Strande is maar 3 mijl, toch nog maar dat grootzeil erbij. We sturen de haven in, ontwijken de zwemmende boys en gaan opzoek naar een groene box. Blij dat we er één vinden, leggen we een beetje scheef aan en zien dan de touwen lopen van steiger naar paal. Handig daar moeten we gebruik van maken de volgende keer. Op naar het toiletgebouw want een aardige overbuurman geeft direct de code. De wifi is daar goed en we bellen even met oma. Dan heerlijk koffie, chocomelk en taart bij de zeilvereniging op het terras.
Zondag 12 juni – bewolkt met wat zon – Strande > Marstal
Terwijl Neel ook van de luxe douche gebruik maakt (deden wij gisteravond nog), gaan mama en ik opzoek naar broodjes. Overal worden kraampjes en podia opgebouwd voor de Kielerwoche. Daarna ontbijt aan boord. Als het tijd is om te vertrekken worden even onze communicatie crew skills op d e proef gesteld. Om daarna keurig de box uit te varen en in de baai te hijsen. We zetten koers naar Ærø. De zon brandt lekker en ook de wind doet hard z’n best. We oefenen met door de verrekijker kijken: bijvoorbeeld om te zien of een groot vrachtschip voor anker ligt of niet. Elk uur zetten we onze positie op de kaart. Als Marstal langzaam in zicht komt volgen we de geul. We rollen de fok in, die zit niet zo netjes, maar eerst tijd om het grootzeil te strijken. Ondertussen begint de fok bovenin te flapperen mama probeert hem iets naar beneden te trekken vanaf het voordek. We besluiten hem weer uit te rollen. Terwijl we dit proberen, scheurt de fok en blijft klapperen. Mama gaat naar voren en haalt hem maar helemaal naar beneden. Tijd om er bij stil te staan is er niet, we moeten namelijk de haven in en een plekje zoeken. Dat lukt bij de laatste steiger, niet omdat het zo druk is maar omdat we alle andere plekken te groot vinden. En zelfs bij deze box zijn onze achterlijnen eigenlijk te kort. Dus we verlengen d’r eentje. Dan is het eindelijk tijd voor dat ijsje waar we al twee dagen zin in hadden. En er is ten slotte wat te vieren: want Denemarken is bereikt! We lopen ook langs de supermarkt en met de wifi van daar ontvangt Noor het bericht dat de Professor Lorentz onderweg is naar Marstal. Dus we koken en eten snel om daarna Gert en Marileen te verwelkomen in de oude haven. Koffie en thee bij hun aan boord, wat ’n luxe zo’n grote kajuit! Na een wijntje is het tijd om terug te gaan. Ondertussen hebben we er wat berichten uit gedaan op Folkebootsites en Facebook groepen, opzoek naar een fok. Morgen om 7u gaat de ander in ieder geval naar de zeilmaker…